| 250 | Ældre |
oc eru sumir utan laga várra oc innan lands. þá scal gera þeim .ij. mánaða stemnu til iarðar. En ef þeir coma eigi í þá stemnu. þá scipti hinn er gerði stemnu til oc böndr með honum. oc beri lut í scaut sem áðr var mælt. En ef hinir coma eigi til. oc vilia eigi sceyta honum iörð. þá kenni sá þing oc nióti sá vátta sinna oc æsti böndr vápnatacs. oc se iörð sú siálfsceytt. en af þeirri sceyting verðr hinn svá tryggrofi sem hann hafi siálfr sceytt. En ef landsdróttinn er[1] utanlands. þá geri sá er scipta vill honnm .xij. mánaða stemnu til iarðar sciptis. En ef hann cemr eigi. þa fari þat scipti sem áðr var uppsagt. En slíct sem aðrir tveggia hafa bött iörð. oc menn meta til. stanði fyrir iörðu þess. oc se at forsölu mála sem menn vilia sveria um. En óðals scipti scal um haust scipta oc stemnu gera til at fimt innan fylkis. En ef svá margir eigu iörð saman at eigi má þeim saman koma á fimt. þá scal leggia fimtarstemnu þeim öllum á þingi innan fylkis. en utan fylkis oc innan laga várra seal gera mánaðar stemnu.
5 (vj.) Ef maðr ferr af landi á braut oc á hann sculldir at giallda eða gerir hann síðan er[2] hann er brott farinn. þá greiði umboðsmaðr hans meðan hann hefir umboð hans. ef hann verðr sóttr til at lögum. eða elligar arfi hans þegar lagastemna umboðsmanns liðr. meðan þess manns fiárlutr[3] vinz er sculldir gerði. sem vitni bæri til. En arfi gialldi eigi sitt fé fyrr en hinn er sannspurðr andaðr er sculld[4] gerði. oc váttar .ij. bera.
6 (vij.) Ef maðr ferr af landi brott oc spyrr arfi andlát hans. oc hefir þau vitni frammi á fimtarstemnu er[5] þeir menn bera er annattveggia voru í för med honum eða hafa spurt sannliga af þeim er í för voru með honum. oc þeir sögðu svá. at þat vissu þeir fyrir guði sannast um þat mál. þá siti[6] hann í arfi. oc svá (arfi)[7] hans ef hann fellr í frá. til þess er þat reyniz sannara at hinn lifði er fé átti. þat mund er sá[8] andaðiz er í arf hafði setzc fyrst. En hvárki málum er lýzc hafa fyrir nýmæli[9] um slíc[10] mál. þá standi svá sem þau hafa gör verit.
7 (viij.) Svá sculu almenningar vera sem verit hafa fyrr at fornu fari bæði hit öfra oc hit ytra. En ef menn scill á. callar annarr ser en annarr callar almenning.
- Jvfr. Cap. 7. 8. G. 84. 90. 145.
