| Frostathings-Lov. (XI.) | 235 |
bundinn at hinu öfsta nauti oc út leystr at hinu fyrsta nauti. oc svá scat at grindum[1] hit sömu. En fyrir húsvörð eyri ef drepinn verðr.
25 Ef maðr drepr hauc á hendi manni. gialldi mörc tallda silfrmetna oc öfundarbót. en hálfa mörc ef í öðrum stað drepr. en þetta scal ailt silfrmetit.
26 Ef hundr bítr sauði. þá er sá hundr úgillðr. eða gialldi sá er á holf giölld. nema maðr fylgi. en þá se full giölld. en annat sinni gialldi fullum giölldum.
j. Um iarða caup. (1.)
ij. Um forsölu iörð. (2. 3.)
iij. Um iarða bod svá oc[2] ef maðr sell iörð oe vill eigi við verði taca. eða vill eigi sceyta at verði tecnu. (4.)
iiij. Systir scal systur iörð bióða ef þær verða arfar óðala. (5.)
v. Um iarða brigð. (6.)
vj. Um iarða caup.
vij. Um iarða brigð innan .xx. vetra. (7.)
viij. Enn um iarða brigð. (8.)
1' (j) Svá scal caup hvert sem[3] vitni veit. En ef maðr caupir iörð at manni. þá scal tryggva vátta nióta ef iörð ceypti innan .xx. vetra hversu undir tryggvar var scilt. en síðan scírscoti tryggva vátta ábyrgð hvárt sem er innan garðz eða utan. En ef sá cvez eiga lausn á iörðu er selt hefir. þá scal hann vitni til hafa .ij. manna þeirra er við sceyting várn eða þeirra .iiij. er við þeirra .ij. vitni hafa at lögum tekit. oc scal hafa leyst iörð innan .xx. vetra eptir þessum vitnisburð. En ef sá[4] andaz er lausn cvaz á iörðu eiga. oc er sá í úmegð er arfi var hans. er einn sunr eða fleiri eða[WS 1] dötr. þá scal hinn ellzti hafa sótt til lausnar öllnm þeim til handa innan þeirra .x. vetra síðan hann verðr fulltíða. en síðan scal lausn af. En sá[5] scal eiðstafr[6] þeirra er sveria lausnina. at þat com undir caup oc svá sceyting oc svá tryggvar. at sá scylldi eiga lausn á iörðu er selldi. oc þat mál var gört vélalaust við hinn er ceypti. En ef silfr gengr betra eða dæligra þá lausn er á iörðu borin helldr en þá géck er[7] iörð var ceypt. þá scal hyggia at hver þá váru auralög er caupinu var ceypt. oc scal þetta fé gera iamgótt hinn er þá var til auralaga at virða. En ef sá hefir iörð húsat eða bött er ceypt hefir. þá scal virða hverium mun hon er þá
- Jvfr. Cap. 26. G. 97.
- ↑ greyjum?
- ↑ oc — mgl. c. d. e.
- ↑ er — b. f.
- ↑ maðr — tilf. c. e.
- ↑ þá — c. e.
- ↑ vera — tilf. c. d. e.
- ↑ þá — b.
- ↑ I Texten: eda.
