| Frostathings-Lov. (IX.) | 211 |
ef hann vill. en vefiar sciccior oc assala alla oc typt clæðar[1] oc vævginn[2] oc lesinn þat á dóttir. oc fiaðrclæði oc dúnclæði. En ef vefr stendr uppi. þá á sunr þat sem vofit[3] er. en dóttir þat sem óvofit er. Sunr á særclæði[4] öll oc beckclæði oc cofra[5] oc húsbúnaða.[6] en yfirbreizl á dóttir ef móðir hennar átti. en sunr á ef faðir þeirra átti. En dóttir á sauði .v. oc lín allt oc garn oc .v. reifi ullar oc gæs. en sunr á þat er auc er. En clæða ílát öll á dóttir ef móðir hennar átti. Kross[7] scal dóttir hafa eða kingu hvárt sem hon vill eða brióstbúnað hinn[8] bezta ef eigi er or gulli görr. oc er or sylfri görr. oc nisti öll ef vegr eyri eða eyri minna af sylfri gör. oc steina þó at sylfr se í steinum. Öll þau ker er conor dreccaz á yfir þvert gólf heima á[9] híbýlum. þat eigo dötr oc deilikir[10] þó at sylfr se á. En sunr á sylfrker. Munnlang eina scal dóttir hafa nema rekendi[11] se fast ámeðal. þá scal hon hafa báðar.
10 Þess scal hverr vera leysingi er frelsi gaf. ef sá gaf er gefa átti. En ef .ij. tungum leicr hvert hann er undan þeim kominn er til varnar hans kallaði eða eigi. oc dular siálfr. þá fare sá til er scapdróttinn hans callaz. oc nióti .ij. vátta á þingi at hann er undan honum kominn. þá er hann hans. nema hinn hafe algilldis vitni á móti .ij. manna árborinna oc scilvænna at frælsisöl hans var gört eða máltrygt.[12] þá ef hann flytr þat vitni fram. þá er hann or þyrmslum við þann mann. en ef sá callaz árborinn er fyrir söc verðr. þá teli hann fióra langfeðr sína til árborinna manna. en siálfr hann hinn .v. oc hafi til þess .ij. búanda vitni árborinna. En ef hann er svá liðlauss at hann fær þat eigi. oc hefir þó þessa vörn fyrir ser. þá sanni ætt sína árborna með guðscírslum. En ef hann verðr scírr með iárne eða vitnisburð. þá gialldi hinn honum fullrétti. en biscopi eiða sect. En ef hann fær sic eigi scírt. þá hefir hann fyrirgort fé sínu öllu við scapdróttinn. oc liggia á .iij. mercr sylfrmetnar. nema hann launi af ser. oc svá um vánar mann.[KM 1] En ef fleiri menn calla á. þá hafe hann hina sömu vörn fyrir ser.
11 Leysingia ætt ero .iiij. menn[13] í þyrmslum. en hinn .v. er or þóat[14] eigi se keyptr. En leysingi sá er frelsisöl sitt hefir gört eða keypt með trygðum. sá scal taca arf sunar síns oc dóttor oc leysingia síns hins þriðia. En synir leysingia sculo taca .vj. manna arf. föðor oc móðor oc sunar oc dóttor ok bróðor oc systur oc leysingia síns hins .vij. Svá scal sunr leysingia taca oc sunarsunr oc þess sunr þeir er svá taca oc svá dóttir oc systir sem sunr oc bróðir ef þeir ero eigi til. oc svá scal hvárt
- Jvfr. Cap. 10. G. 66. 67. Cap. 11. G. 66. 63.
- ↑ klæðe — Hk.
- ↑ væiguð — Hk.
- ↑ hofet — c. d. e. f.
- ↑ selklæði — Hk.
- ↑ kǪgra — Hk.
- ↑ húsbúnað — Hk.
- ↑ rós — Hk.
- ↑ hina — b. f.
- ↑ í — f.
- ↑ heilikir — b. f.
- ↑ rekenndr — Hk.
- ↑ mál trygt — c. d. e.
- ↑ menn — mgl. f.
- ↑ þó — e.
- ↑ vánar mann rigtigere vanar mann, der uden Tvivl er en feilagtig Oplösning af en Forkortning f. varnar maðr eller varnaðar m. jvfr. S. 212, L. 2 f. n.
