Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 164.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
164 Ældre
Ef á haf rindr.

17   (xvj.) Ef maðr rindr manni a kaf heiptugre hendi. þá scal honom böta hálf= rétti. en ef hann skeiniz í kafi. þá scal böta honom sárbótom oc læcnisfé oc fullrétti oc lögbaugum konungi. Ef[1] maðr sitr á borði oc gengr hann þurfta siuna oc rindr maðr honom á kaf heiptugre hendi. þá scal fullrétti uppi oc öfundarbót. en ef hann sceiniz í kafe þá er slíct sem áðr var uppsagt sárbötr oc læcnisfé oc fullrétti oc lögbaug kononge. Slíct hit sama liggr oc við ef maðr nyckir manne af rúmi eða ef hann hæle.

Ef maðr rindr manni.

18   (xvij.) Ef maðr rindr manne frá ser heiptugre hendi þá scal þar hálfrétti uppi. en ef maðr nyckir bæði til sín oc frá ser. þá er fullrétti uppi. en ef maðr fellir mann. oc verðr hann berr at baki. þá scal böta honom öfundarbót oc fullrétti oc konungi baugi ef scírscotar. En ef hann scírscotar eigi. þá eigi hann kost at beiða út réttar síns oc til baugs konungs oc söki[2] með þingstefno oc hafi vátta .ij. þá er nær voru ef þeir ero til. en ef þeir ero eigi til. þá syni hinn með lýritar eiði. en ef hann vill eigi beiða. þá falli niðr réttr hans oc svá konungs. En ef maðr leypr at manne oc helldr hann ser siálfr. þá scal hann böta hálfrétti en konungi baugi ef hinn scírscotar. en ef hann verðr hallðinn oc er scírscotat þá er fullrétti. en baugr konunge tolfeyringr.[3] en ef hann helldr ser siálfr oc verðr eigi scírscotat. þat er argafas oc er þat secta laust.

Um ácastan alla heiptugri hendi.

19   (xviij.) Um ácastan alla heiptugri hendi þá er hálfrétti uppi ef eigi kemr blóð út. En ef blóð kemr út. þá sculu uppi sárbötr oc læcnisfé oc lögbaug konungi. En ef maðr lýstr mann óvænishögg með exarhamri oc höggr epter síðan. sá er útlagr oc kaupi sic fimtán mörcum or scógi. oc fullrétti oc sárbotum oc læcnisfé oc lögbauge konunge.[4]

Ef maðr höggr til manns oc kemr á hann scapt.

20   (xix.) Ef maðr höggr til manns oc höggr yfir. oc kemr scaptit á þat er drep. En ef maðr höggr til manns oc sceiner[5] klæðe hans. hinn höggr í gegn. þá fellr sá útlagr er fyrre hió ef hinn scírscotar áðr.

Ef maðr stingr annan spiótscapti.

21   (xx.) Ef maðr stingr annan[6] spiótscapte eða exarscapte eða hverio er hann stingr með heiptugri hendi ef eigi kemr blóð út. þá scal hálfrétti uppi. en ef blóð


Jvfr. Cap. 19—21. G. 189. 192—194.

  1. En ef — c. d. e.
  2. Istf. oc söki har c. sökia, ligeledes d. og e., men i d. er af Arne M. oc tilföiet foran sökiu, i e. af en anden Haand end Textens.
  3. Dette Ord mgl. i c. Er i d. tilf. af Arne M., i e. med en anden H. end Textens.
  4. lögbaug or lande — c. Ogsaa d. opr., men rettet af Arne M. til lögbauge kononge. Samme Rettelse med en fra Texten forskjellig Haand i e.
  5. scemir — c. Ligesaa d. opr., men rettet af Arne M. skemmir — e.
  6. mann — tilf. e.