sunnu nott. æða oðens nott. æða a þeim nottom er fostodagr er efter of morgon æða heilagt. æða gagnfasta. er þriar vikur ero til ions voku. oc þriar til Mikials messo. oc þriar til iola. M (.O.)[1] oc .xiii.[2] dagar iola. En ef þeim dögrom tecr maðr kono er nu talda ec. þa scal beöta firi þat aura .iij. biscope. En ef tecr kono i langa fostu a vicum þeim .ix. er biscop gengr i fostu. oc paschavican tiunda. þa scal beöte firi þat morcom .iij. biscope.
28 Ðat er nu þvi nest at ver scolom eigi lyda spám ne golldrum ne gerningum.[4] illum. En sa er kunnr oc sannr verðr at þvi. at hann segir spar. æða ferr með spám. þa er hann maðr utlagr oc uheilagr. oc hverr penningr fiár hans. þat a halft konongr. en halft biscop. En annar er spám lyðir. oc verðr sannr at þvi. þa scal sa[5] beöta .xl. marca. þat a halft konongr. en halft biscop. En sa annarr er ferr með galldra oc gerningar. oc verða[6] at þvi kunnir oc sanner. þeir scolo fara or landeign konongs várs. þvi eigu menn eigi at lyda. þa hava þeir firigort hverium penningi fiár sins. En þeir scolo kost eiga at ganga til scripta oc beöta við Krist. En ef þat mælir biscop. æða hans ærendreke at maðr ferr með spár. æða galldra. æða gerningar. en þeir kveða við þvi nei. þar ero syniar mæltar firi. Ef manne er þat kent at hann fare með spár. syni með settar eiði. nefna menn .xii, iamgoða hanom. þar scal hann einn hava af þeim .xii. monnum. En hann scal sialfr annarr væra. hinn [þriði][7] nanaste niðr. En þeir [8] þrir er firi orðe oc eiði kunni hyggja. fellr til utlegðar. ef fellr. Magnus.[9] En ef maðr verðr at þvi kunnr oc sannr. at hann vinnr eið usöran. æða leiðir aðra menn með sér. þa er hann sialfr seccr .xv. morcom. en .iij, morcom firir hvern er svór með hanom ef þeir vissu eigi at usört var. En ef þeir vissu at usört var. fyrr en þeir vynni. þa giallde hverr[10] .xv. mercr. sem hann. Baðer.[11] En ef þat er konom kent at þær fare með golldrum oc gerningum. þa scal þar nefna konor .vi. þriar a hvara hond henne huspreyiur þær er menn vitu at goðar se. þær scolo vitni bera at hon kann eigi galldra ne gerningar. En ef henni þat vitni fellr. þa fellr til utlegðar. þa a konongr fe hennar halft. en biscop halft. En hana scal ervingi föra or landeign konongs várs.
- Jvfr. Cap. 27. F. III. 9. B. 7. E. 21.
- ↑ M. (O) ‒ mgl. B.
- ↑ xiiii ‒ B.
- ↑ span ‒ B.
- ↑ garningum ‒ B.
- ↑ þa ‒ mgl. B.
- ↑ værðer ‒ B.
- ↑ tilföiet i Mbr. med en fremmed Haand, maaske Arne Magnussöns. Denne har i sin egenhændige Afskrift (Cod. A. M. No. 308 fol.) optaget ordet, dog i Klamrer. At de blot er blevet udeladt ved en Uagtsomhed af den gamle Afskriver, er tydeligt. Papirs-Afskrifterne No. 306. fol. og 66. qv. i den Arn. M. Saml. samt No. 2083. qv. i det Kbh. Kgl. Bibl.s Thottske Mscr. Saml. have simpelthen optaget Orded i Texten. Ordet findes i ‒ B.
- ↑ hinir ‒ B.
- ↑ Magnus ‒ mgl. B.
- ↑ þeira ‒ tilf. B.
- ↑ Baðer ‒ mgl. B.
