ou?“ vart de sport. „Ja, oss vaaga paa me di ou,“ svaara døm. Da va de ein gomol Mann, som sporde, um døm ikje ha me se Jord fraa di Stelle, døm ha vaaronn-gjort og de ha døm, saa han fekk sjaa ho. Da han ha baade stinka paa ho og smaakaa paa ho, sa han, at de va Jord ’taa fyste Slag. No fekk Bygde Namn, døm kalla ho Vaagaa hell Vaagan, ette di døm ha „vaaga paa“ og vaaronn-gjort der. „Blesso“ døm hogde upp vart Blessom-Gardann og der sette dessa Lesjingann se ne. Summe fortel, at Blessom fraa fyst va Sæter aat Tande paa Lesja, men saa vart de byggt upp te Gard ’taa ein Mann fraa Killi og Namne skulde kaamaa se ’taa di, de va blaase Jønn der. Tande ha sia Sæter ne’st i Rottems-Jorde paa eit Stelle, som no heite Tang-Sætre.
Den Gongen han Sante-Ola kristna Folke i Gullbransdale, gjorde han Bo firi se fraa Lom, at Vag-Verinn og Heidølinn skulde møte og halde Ting me ’om. Alle møtte og Tinge sto ut-paa Tingsva-Bergje ut-ve søre Enda paa Vaagaa-Vatne. Dette Berge er flatt ogo-paa, men paa søre Lei’e er de eit høgt Stup og bratt som ein Husvegg. Da han Sante-Ola kom me Mannskape sine og Tinge vart sett, ha han Ola 3 Menn naar Vag-Verin ha 1 og saa fekk døm Vale, antell døm vilde taakaa ve den kristne True og byggje ei Kjørkje, hell døm vilde bli endstøytte ut-ivi Tingsva-Berge. Summe beit imot, og meinte, han Ola ha ikje naagaa me[2] aa tvinge paa døm ei annor Tru og døm vart ytte ut-ivi Stupe saa de sto ette. Men di meste saag, de va Oraa’ aa setja se upp og difor tok døm ve Kristendommen for-ende[3], gjekk inn paa aa byggje Kjørkje og let han Ola faa me se nogre ’taa di beste Syn’om sine te ei Visse for Av-Talun millom døm.
Fraa Tingje paa Vaagaa foor han Sante-Ola sø-over Vaagaa-Ruste aat Sell. Da han kom aat Bræe møtte Son hans Daalaa-
