Arbei ette ’om. Ivi all denne rike, mangfoldoge Krill-Skurd’n hans, ligg de ei slik storfellt Ro og ho melle um, at han Jakup va ein Konstnar-Evne som ha funne se sjøl og visste me se sjøl kaa han vilde og kaa han orka.
Klukksta’n do i 1773 ette di Schjøning fortel. De ha vore gjete paa, at han skapte ein „Skule“ ette se i Norddale, men dette er knapt rett ette di, som te no er kunnogt um de. Han ha visst gjeve Treskurde ein go Fram-Skuv baade i Lesja, Sjaak og Lom, men han va som Teig-Roin: han va forr tong te Mønster for Folk me medels Konstnar-Evne. Ein Son hans, heitte Ellan, ha de vore sagt skulde staa fullt paa Høgd me ’om og ette honom finnst de eitt hell tvoug Arbei i Lesja-Kjørkjun; um Preikstol’n er skaare ’taa honom er ette di, som førr er umsagt, ikje heilt aa lite paa. I Lom va de ein ’taa di beste Treskjerarom som har greie Merkje ’taa Klukkstae paa Skurde sine, men viar let de se ikje enno gjera aa peike paa, at han Jakup skapte ein „Klukkstaskule“ i Norddale.
Um Klukksta’n kunna maale saa de va han sjøl, som maala og forrgjyllte Preikstolann og Altartavlunn han arbeidde, er de vandt aa faa full Visse for, men de gaar ein Fortalna paa Lesja um, at da han ha gjort Altartavla der, visste han se ikje Raa’ te aa faa maala ho. Nettup i saamaa Ti’om kom de faaraande ein bylærd Maalar-Svein og han lærde ’om Jakup „aa blande Letann“ og lærde ’om aa forr-gjylle. Saales lærde han Maalar-Konste, fortelst de, og detta er ikje naagaa o-truandes, nettup.
Son hans Jakup Klukksta, han Ellan Jakupsson, va go Treskjerar og Maalar attaat, de saamaa va Son hans att, han Jakup Ellansson. Baade han Ellan og Son va mykjy i Sjaak og snikra, skar ut, maala og forgjyllte og døm heldt se stødt paa Sjaak Ti’om te, naar døm va der i Bygden, for di døm ha Folke sitt der paa Garde. Han Jakup Ellansson ha tvo Syni, Ellan og Ola; døm dreiv ou me baade Utskurd og Maaling og han Ola va helde for ein go Fel-Spellmann attaat. Han Ellan og Far hans fall av i Sotten (Nervefeber) saamaa Gongen, han Ola va fødd 1810 og dø i 1881. Ei Ti’ ha han ein Gard, heitte Kvam, paa Lesjaskogje men han foor mykjy paa Vidden og maala og va like aat Tromsøy og uppi Maalselven. En Son hans er Klukkar ve Johannes-Kjørkja i Kristiania. Paa Lesja livi de att tvo Menneskjo ’taa Ækten enno, men de er di einaste som no finnst der i Bygden.
