Denne siden er godkjent
EIN BÊLE
Det kryp ein Haugbukk fram under ein Stein.
Han hev Horn i Skallen og Bukkebein.
Og aldrig saag du so langt eit Skjegg;
det rekk midt nedpaa hans magre Legg.
Og aldri saag su slikt Skrukkeskinn;
det valkar seg ut og det snurpar seg inn.
«Her bykste eg rundt i nihundrad Aar;
men aldri veit eg so varm ein Vaar.
Og aldri veit eg so vent eit Viv;
men her gjeng du gjæter og Sauir driv!
Ja her du gjeng i ditt attande Aar;
og enn maa du bera dit Gjente-Kaar.
Men daa maatte Verdi seg um har skift,
um ikkje du skulde snart bli gift.
