Diplomatarium Norvegicum/1/51
- Kong Haakon Haakonssön fornyer paa Bisp Askels Bön Kong Magnus Erlingssöns Gave til St. Svithuns Kirke i Stavanger og skjenker den hele Byen Stavanger med Leding og Sagöre, mod at Bispen indförer hans Forfædres Kong Sverres, Haakons hans Faders, og hans eget Navn i Kirkens Aartidebog.
- Efter Originalen p. Perg. i Diplom. Arn. Magn. i Kbhvn. fasc. 26 No. 1. Seglet afrevet.
H[akon] konungr son H[akonar] konongs sendir herra A[skatle] biskupe i Stavangre N. ærkidiacne oc ollum korsbræðrom. lærðom oc lendom buandum oc buþægnvm. verandum oc viðcomandum ollum guðs vinum oc sinum. þeim er þetta bref sia eða hœyra. Q. G. oc sina. Margfalleg scylda. kræfr bæðe rika oc orika þa sem við cristni hava tekit. at sœma guð oc hans hælgu kirkiu með allum þeim lutum er guð hevir þeim lett. En allra hællzt ber þeim allum er guð hevir með riki oc með hofðingia namne gofgat. at styðia hana oc styrkia til allra rettra luta. en i ængum stað af henne at drega þa luti sem goðer menn oc guðs vinir hava til hennar lagt. En elligar þa hafum hœyrt oc sva sett bref. Magnus konungs. er hann léét gera til vitnisburðar um. at hann gaf guði oc hinum hælga Sviðuno. bœen sialvan Stafangr. oc hevir þo nu undan genget staðenum umriðir. oc em ek þo sannfroðr at þvi. at hann hevir ranglega undan gengett. með þvi mote at slicr hofðingi gaf oc bref sitt oc jnsigli setti firir sem M[agnus] konongr var frende min. Oc firir þvi. þa vil ek at aller menn viti. at firir guðs sakar. oc bænastaðar. herra A[skels] biscups vinar mins þa hevi ek enndrnyatt þa giof vid en hælga S[viðunum] oc hevi ek gevet honom bœen Stavangr. með allum lutum þeim er til liggia innanbæar oc til hava leget fra fornu. oc nyu. sva leiðangr. sem sakarœyrir eða annur mal. oc firir þvi. at ver jattaðom þetta guði til dyrðar oc hans mæto moðor hinni hælgu mœy. Mariu. hinum hælga S[viðuno] oc allum guðs hælgum til virðingar. þa hett herra A[skell] biskup mer oc handsalaþe með fastyndum. at namn S[verres] konongs faður faður mins. sva namn. H[akonar] konongs faður mins sva hit sama mit namn. þegar guð vil mec heðan kalla. þa scyldi scra seittia oll. i hins hælga S[viðuni] kirkiu oc i allum kirkium i hans riki. oc scal einkenlega vera beðet firir salom þeira hværn drottens dag i .xii. manaðom. oc allra vara i þat munnd er guð kallar oss til sin. Þes vænte ec oc at guð. oc hin helgi S[viðunus] man kunna oss allum þok firir. salom þeira er fram ero farner. sva livi þeira er enn liva. Til vinatto þyckiumc ek oc gortt hava við þa er firir staðenum raða. oc raðande verða. Nu þeir aller konongar eða hofðingiar er guð vil at til rikis kome eftir mec oc þessa mina scipan hallda. þa muna taka af guði þocc. oc avusu af hinum hælga S[viðuno] oc þeim hælgum mannum er sa staðr er hælgaðr. En þeir aller. er þessa mina giof riuva eða rofs menn til fa. hvart þeir ero meiri menn át namnbotom eða minni. þa munu æiga sæta af heilagrar kirkiu hende banne oc guðs reiði. Nu late guð oss alla þetta væl hallda þessa heims til friðar oc farsældan annars heims til æilifs fagnaðar. En þesser ero vitnis men at þessare giof. Magretta drotneng. Gautr Joans son. Pál vagascalme. Jvar næf. meistare Willialmr. Willialmr bote kapalin konongs. Johan bulsi hirðprestr konongs. oc marger aðrer duganda menn. lærðer oc olærðer.
|
Denne teksten er offentlig eiendom fordi forfatteren døde for over 70 år siden. |