Hopp til innhold

Side:Segner fraa Bygdom I.djvu/95

Fra Wikikilden
Denne siden er ikke korrekturlest
35


jaa Bakkadn; han braut ne Skigardadn aa velte ne Gotomuradn; de va skile som de hadde gange ei Skre’o. Daa han kom ne i Handedalen, skoto dei paa han, men de saag ’ki ut te, at de gjorde noko; han rann lykt ne i Fjorden, aa der vart han burte. Men han hadde nok faatt Dau’en sin taa di Skote likevæl, aa Vaaren derette rak de Stykkjo taa Hame hass um paa alla Strenda, dei voro store som Møkjaløss.



Krististølen.


Tjukkar me Haugafolk en de e paa Krististøle kann de væl alder finnast paa nokon Støl; de e ei heile Grend taa dei. Fysst e de no Langebergpresten i Langeberg; dei ha høyrt han messe inni Bergi; so e de, Klukkaren han bur i Pikhaug; der ha dei høyrt, at han ha sønge aa gjølma se; han e kvell i Maale; – aa so e de Lesmannen ve Trummesteinadn, der trumma aa hamra han me Aktionshamare, so de tralla i Steino. I Skurvehovda’e bur de ogso noko Folk, aa desse era godsligne. Ei Gaang Kjeringi aat Fysstro’e laag i Lego paa Støle, kom de ei fremand Kjering, som ho inki kjende, te henne me Rjumegraut. Fysstrokjeringi sende henne ei Ause me søt Mjølk aa drikke; men fyrr ho sette Ausa te Munne, stirde ho unde Botn. Der vart ho vare, at de sto ein Kross, aa derme sette ho Ausa burtatt paa Skiva. Daa skynte dei ko Kjering de va. Nokra Veko derette kom de Bo te Fysstrokjeringenn, at Kjeringi i Skurvehaug hadde vorte baadnklen. Ho laga se daa te me Rjumegrautsending aa gikk aat Skurvehaug, aa daa saag ho, at de va sama Kjeringi,