Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 2 024.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
24 Nyere Lands-Lov.

þyngia folkino[1]1 með ofmikilli[2]2 agirnd.[3]3 oc at eigi [megi fauitrir[4]4 menn synia[5]5 hofðingianum[6]6 logligrar þegnskylldu firir þriozsko sakir eða skamsynar ouitzsku.[7]7

Vm fals konunga.

3  iij. Nv af þui at landz folkit allt[8]8 a mykla lyðskylldu konunginum[9]9 at veita.[10]10 þa uære þat þarflægt at menn uaraðezt þa miklu villu þoku[11]11 er mesti lutr folks þessa landz hefir sua hormuliga[12]12 verit bliudath[13]13 af sua at i engu lande aðru finnazt döme til þess. þar sem teknir hafa uerit ymisir menn oc kallaðir konungar rang= liga[14]14 mote[15]15 rettom konungum[16]16 oc lagum hins hælga Olafs konungs oc allum þeim rettyndum[17]17 er huer bonde uilldi vna[18]18 [af aðrum[19]19 vm sinar erfðir. þionoðu opt ualborner menn þeim er [uarla matto[20]20 væra knapar þeirra sem en uattar i dagh huart þeir mistu fleiri[21]21 oðala sinna eða[22]22 hinir[23]23 sem þeir kallaðu konunga sina.[24]24 oc sua [hitt sama[25]25 vm manna missunnar.[26]26 Nu at menn þurfi eigi griplande[27]27 hende[28]28 eða leitande[29]29 eptir[30]30 at fara huer konungr a retliga at vera i Noregi.[31]31 þa se þat[32]32 kunnigt allum [Noregs monnum.[33]33 At Magnus konungr Hakonar konungs son[34]34 staðfesti sua oc let i bok setia [a Gulaþingi.[35]35 huer at rettom erfðum a at væra Noregs uelldis konungr eptir lagum.[36]36 oc þui iattaðo oc samðyktu aller Noregs menn firir sik oc sitt afspringi[37]37 með retto þingtake[38]38 at þesse skipan skal


Jvfr. Cap. 3. Hk. 9. Jb. II. 3.

  1. [ anauða e. þuingia f. — Gd. [ anauðga e. þraöngua f. — Gi, p. [ anauðga f. — Fb. Bl. [ anauðga sina þægna eda þyngia landzfolkeno — Bc. [ nauðga æða þyngia f. — Fa, e, Ba. [ þuinga folket — Bb.
  2. mykilli — fl.
  3. ef þæir vilia — tilf. Bb.
  4. fakunnir — Bk.
  5. [ fa vitrir menn só. syniat — Gd.
  6. hofðingiunum eller hofðingium — de fl.
  7. Saaledes Gb, c. Fe. de Övr. fauizku. I Margen ved dette Stykke er i Gs tilskrevet med Textens H.: En þesse lutir höyra till villu oc heidens atrunadar &c. — der ellers hörer til Capitel 3 i K. Magnus's Christenret (see denne).
  8. att — mgl. de fl.
  9. konongdomenom — fl. hofðingium — Eb.
  10. æinkanlega konongdomenom. — tilf. Eb.
  11. þoku — mgl. Ee.
  12. heruiliga — Gi. miok — Gn. mgl. Gp.
  13. blint — Gm. blindaðr — fl.
  14. rangliga — mgl. Fb, c, f. Ed.
  15. retyndum ok — tilf. Ff. Eb. guds lagum. oc — tilf. Bc, d, e.
  16. konunge — de fl.
  17. rette — Gm. Bf. mgl. Fe.
  18. hafa ok vna — Gp. hafa — Bb. uita — Ff. Bk. æi þola — Eb.
  19. [ oðrum — fl. [ við annan — Bb. [ mgl. — i Enk.
  20. [ eigi varo væirdir at — Be. Gm har overalt Enkelttal i denne Sætning: þionade … vælboren maðr … knape hans.
  21. fleira — fl.
  22. en — fl.
  23. eða hinir — mgl. Gt.
  24. reðtlega — tilf. Gm.
  25. [ mgl.— fl.
  26. Nyt Cap. i Ba.
  27. gripande — Gn.
  28. hondum — de fl.
  29. grip. h. eða leit. — mgl. Bb. eða leit. — mgl. Gd, p, t. lengr — tilf. Ba, c, e, k, l.
  30. till — Fa, f. Eb.
  31. Noregs konungs veldi eller Noregs veldi — de fl.
  32. Frostoþings monnum — tilf. Fe.
  33. [ Gulaþingsmonnum ok ollum Noregs monnum — Gn. [ Frostoþingsmonnum. oc ollum odrum Noregs monnum — Fc. [ Norðmonnum — Gd, i, m, t. Fb, f. Ea, f. Bd, e, f, l. [ Noregs k.s monnum — Ed. [ monnum — Ba.
  34. sonarson Suerris konungs — tilf. Fa.
  35. [ a Frostoþingi — Fe, e. [ a N:tingi — Gs. [ mgl. — de fl.
  36. ok þui uar jattat med samþyct Jons erkibiskups ok allra leoðbiskupa lendra manna ok lerðra. stallara ok laugmanna ok allra handgenginna manna þeirra er þa uoro j hia ok allra Gulaþings manna — tilf. Gn. ok þui sem þa var iattat. m. raðe ok samþ. Jons erkibps. ok allra ann. lioðbpa. lendra manna ok lærðra. stall. ok logm. ok allra hdg. m. þ. er þa v. i hia ok allra Frostoþingsmanna — tilf. Fc.
  37. afsprengi — Ba, oftere. við Noregs konung ok hans afspringi — tilf. de fl.
  38. þingtale — Fb, f. Ee.