Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 2 007.jpg

Prologus.^[1]

Magnus með guðs miskunn Noregs konungr son Hakonar konnngs [(sonar) sonar^[2] Swerris konungs sendir^[3] allum monnum^[4] [i Gula þings laugum^[5] queðio guðs oc sina. Þer uikið at hinir skynsamazstu^[6] mænn af Gula^[7] þings lagum^[8] hafa iðuliga getet firir oss [at þer hafet^[9] spurt^[10] at ver [hafum lut i att^[11] at böta nokot vm flestar logbökr i landeno með hinna^[12] bezstra manna raðe^[13] oc beðit oss at yður bok skilldi þeirra vmbota^[14] eigi lutlaus vera.^[15] En þer skolut uita sanliga at oss bær^[16] ual aðr firir at sea. en einkanliga nu bæzt er þertröystut sua mikit^[17] a uara forsio er þer dömdut hana alla i uara skipan.^[18] þat^[19] af at taka oc þat uið^[20]

1. Denne Overskrift er tagen efter Gd, e, m. Fc. Bk. — Her hæfr bref Manusar konongs er han scrifaðe till allra Noregs manna vm logbok þa sem ganga skall vm allan Noregh. ok græinir her hversu hon er balkunum skipat sua vattande sem her fylgir nv. — Gf. Her hefr Gulaþings bok meðr. — Gi. Incipit prologus vm kapitola skipan. — Gl. Her hefr lavgbok þa er virðulegr herra Magnus konongr hin koronaði skipaði oc gaf ollum Gulaþingsmonnum. — Gn. Bref herra Magnus ks. til herra Ions erkibyskups ok til allrar allþyðu. — Gp. Her hæfr bref þætt sem Magnus kr. sænde (skrifaðe — Be.) till alra Noreghs manna vm skipan logbökr oc vm græinir hennar sua vattande sem her sæghir nu. — Bd, e. Hier hæfr vpp Borghærþings bok allræ vigverskæ mannæ med Quedio Guds oc sending oc bræui M. ks. sunar Hakonær ks. sunarsunær Sverris ks. er han skra oc samansætia let (i Sarpaborg — i Marg., men, som det synes, m. s. H.) af ollum bokum landzens oc gaf Borgarþingz monnum sem hana loghtoku Joens voku dag fra burð vars herra ihc. xpc. mcc. oc. lxx. oc. iij. væter a. xj. are rikis M.s ks. — alm. Overskr. paa den förste, ellers ubeskrevne Side, men med en yngre Haand end selve Texten, eller idetmindste opfrisket; dernæst överst paa anden Side, hvor Loven begynder: assit principio Sta. Maria meo. amen, og som Overskr. m. Rödt: prologus — Bl. Intimationsbrevet mgl. i D. Defecte i Begyndelsen ere: Gc til i Thgfb. Cap. 5. Gg til i Landvb. Cap. 13. Gh til nedenfor i Intimationen. Gk til i Thingfb. Cap. 4. Gr til i Chrb. Cap. 12. Fd til i Chrb. C. 8., Bg til i Landvb. C. 12. Bh til i Thgfb. C. 2.
2. [ sonarson feilagtigt Flere. [ sunarsunar suns — Ed.
3. virðulegom herra (oc andlegum foðr — tilf. Fc, e) Ione ærchibyskupi oc — tilf. Gf, n. Fc, e, f. Bf. Jon ærkibpi ok — tilf. Bd, e. — vird. herra A(ndrese) bpe. i Aslo oc — tilf. Ba, k. Andresi bpi i Oslo, Þorfinni bpi i Hamre ok — tilf. Ee.
4. guðs vinum ok sinum d. fl. (30 Codd.)
5. [ i Frostu eða Gula þ. l. — Gn. [ Gula þings monnum — Gi. [ i Frosto þ. l. — Fa, b, c, e, f. [ i Æiðzsiua þ. l. — Ea, b, c, d. [ Æidzifua þings monnum — Ef. [ þæim s. þetta bref sea eða höyra ok i Æiðzífaþings l. ero — Ee. [ i Borga (Borgar) þ. l. — Ba, b, k, l. [ i Noregs konongs riki — Bd, e. [ i N. þ. l. — Gs. [ mgl. Bf. Frosta opr. men senere rettet til Gula — Gf.
6. skilrikastu, d. fl.
7. Rettet dertil m. nyere H. fra Frosta — Gf. Frosta — Gn. Frosto — Fa, b, c, e, f. Æiðzsiua Ea, b, c, d, e, f. Borgar Ba, b, k, l. N. — Gs, Bb.
8. logsogu — Ee. i Noreghe — Bd, e. af &c. mgl. Gq, Bf.
9. [ ok — Bc.
10. [ mgl. Gt.
11. [ iadom — Ef.
12. I Ga, b, c. hino.
13. med — raðe mgl. i fl.
14. luta — Ge. lunnanda — Ee.
15. oc beðit &c. — mgl. Gn.
16. bar — Gn. Ea, b, c, e. Istf. oc beðit &c. have Fc, Fe, Gs: ok (ær — Gs). þottomk (þotlumzt — Fe, Gs.) ver varla þerss venta at Frostoþings bok (N. tings log — Gs) skylldi slikra vmbota lutlaus (vmbola laus — Gs.) vera sem allar aðrar logbökr i landeno hafa goðan (mykin — Fe. mycklum — Gs) þora af fengit. En þer skuluð þat sanlega vita at ver (hafum) þui fyrri i oðrum logbokum lutt at. at oss þotti sem allar aðrar hefði meiri ok braðari þorf til vmbota. þui at af ollum (bokom — tilf. Fe) fantz oss yður bok miclum (um mykyn — Fe) þora hellz (velz — Gs) sialfbergi vera. En sanlega unnum (funnu — Gs) ver henne fyrst ok bæzt allrar þeirar varar tillogu. sem hon væri þa bætr ok liosare (være siðan liosare ok bettre — Fe. vere þa liosare — Gs) en aðr (aðrar — Gs). Bar oss — o. s. v.
17. sua uæll — Ed. sua miok — Bb, l.
18. vara forsio — Gd, p. Bf. uart valld — Gl.
19. þar — fl.
20. til — fl.