| Eidsivathings-Christenret. | 385 |
frenndsæmi þæirra. mæð .viij. manna vitnum. .ij. or faðærni hans. oc .ij. or moðærni hans. [oc .ij. or faðærni hennar. oc .ij. or moðærni hænnar.[1] En ef þau sittia .iij. manaðe. eða .iij. manaðom længr. fra þui er biscups armaðr hefer þæim stæfnu gorfa.[2] þa ero þau sæk .iij.[3] Ef þau læiða[4] vitni sin[5] a þæim .iij. manaðom.[6] þat[7] vitni skulu þau lata læiða a þingi. huart er þau gera þat þing eða anner maðr.[8] a söknom dagum.[9] [En ef þau ero æi læid. þa skal æi til uitnis huærft um alldr siðan.[10] Nu skal hann ænn gera[11] þriggia manaða stæfnu. at hann skiliz uið hona. En ef hann sitr tuenne .iij. manaða stæfnur. þa ero þau sæk .vi. morkum. þa skal ænn gera þriðiu .iij. manaða stæfnu. at þau skiliz.[12] En ef hann sitr[13] hina þriðiu .iij. manaða stæfnu. þa ero þau sæk .ix. morkum uið biscup. þa gere ænn biscups armaðr.[14] at þau se skild. ef þau ero þa æigi skild. þa ero[15] bæðe utlæg. oc fe þæirra allt. þa skal biscup af taka fyrst[16] .ix. mærkr ef[17] hann hefer sottan hann til.[18] þa skal þriskifta[19] utlægom öyri. tæckr biscup þriðiung.[20] konongr annan.[21] logmaðr[22] hinn þriðia.
31 [23]Sa skal biscup uera at stole.[24] er konungr uill.[25] oc retkosen er til.[26] oc her er uigðr til starfs.[27] oc stols. ver skulum honum fe gefa. En hann skal oss tiðir uæita. oc alla þionosto[28] er til hans æmbættis höyrir.[29] En uer skulum honum (gefa)[30] fiorðong tiundar.[31] hann skal oss kænni menn fa. þa er hann uæit at kunnasto hafa[32] til. born at skira oc scrifta malom uarom at lyða.[33] oc kirkiur uarar mæð sömdom[34] uarðuæita. oc oss æmbætti þat allt uæita er cristni uare boger.[35] En ver skulum honum fe vart gefa slict sem nu er tallt.[36] [þær tiundir af allskonar[37] saðe sinu[38] af hamal[39] kyrni[40] sem af byggi.[41]
32 [42]En tiund skal a akre gera. oc skifta i fiora luti. skal biscup laka þriðiung.[43] kirkia annan. prestr hinn þriðia. ratöker menn hinn fiorða. oc fare böndr sialfer
- Jvfr. Cap. 31—33. G. 8. 9. F. II. 11. 18. 19. 44. B. 11.
- ↑ [ mgl. B.
- ↑ h. þeim stæmfnt — B.
- ↑ .ij. — B.
- ↑ eigi — tilf. B.
- ↑ sin — mgl. B.
- ↑ þa skall alldri uera tiít uitnis huerft vm alldr sidæn — tilf. B.
- ↑ þau — B.
- ↑ aðrer men — B.
- ↑ a suornom dægi — B.
- ↑ [ mgl. B.
- ↑ honom adræ — tilf. B.
- ↑ En ef han sitr tuenne &c. — mgl. B.
- ↑ þau sitia — B.
- ↑ þa skall gera þeim fimt — B.
- ↑ þau — tilf. B.
- ↑ þær — B.
- ↑ er — B.
- ↑ vm — B.
- ↑ sidan skiptæ i þriðiung — B.
- ↑ æin — B.
- ↑ sakar abere ok — tilf. B.
- ↑ I Mbr. den sædvanlige Forkortning for Ordet maðr; dog vilde Fleertals-Formen logmenn i Betydningen af logunautar ligesom nedenfor i Cap. 44, og ligesom bönðr i Cap. 25, upaatvivlelig være rigtigere.
- ↑ Vm biscups stoll., som Overskrift, men med en nyere Haand — A; .xxviij. — Overskr. B.
- ↑ Sa er biskup at lande — B.
- ↑ setia till — tilf. B.
- ↑ til — mgl. B.
- ↑ stafs — B.
- ↑ vinna þa — tilf. B.
- ↑ kömr — B.
- ↑ Tilf. i Margen og med en nyere (Arne Magnussöns?) Haand; synes at være udeglemt i Mbr. ved Skjödeslöshed af Skriveren; optaget i Texten i Pap. Afskr. 77. d. qv.; mgl. i Pap. Afskr. C. R. 1155. a.; Paus; fa — B.
- ↑ uarrær i mote — tilf. B.
- ↑ hafue — B.
- ↑ skriptæ mall höyræ — B.
- ↑ sömd — B.
- ↑ Saaledes i Mbr.; ber — Pap. Afskr. C. R. 1155. a.; Paus; byriar — B.
- ↑ skillt. — B.
- ↑ [ En þat er allzskonar tiund — B.
- ↑ sua — B.
- ↑ haml — A.; hamul — B.
- ↑ kynni — B.
- ↑ byggsaðe. — B.
- ↑ Ingen Afd. — B.
- ↑ fiorðong — B., rigtigere.
