| 308 | Ældre |
ef hann hverfr áfram .xviij. aurum ef hann öfgar vápni at manni. þat á hann einn er at var hlaupit ef skírskotar. ok söki at dómum. þar á konungr ekki á.
22 Ef maðr segir sik lostinn ok er eígi vitni viðr. þá skal hann synia með settareiði ok fangavitni er kensl er á hendi. En ef einnhverr váttr er. þá er settareiðr ok nefndarvitni. En þann eið hvárntveggia á konungr hálfan ok böarmenn hálfan. en sakaráberi hálfan ok böarmenn hálfan.
23 Þá er maðr festir eið á móti eða á nefndarstefnu eða á dómí. þá skal hann fá eiðatak til þegar er hann er æstr. en sá eiðr skal standa .iij. vikur sörar ok bióða nott fyrr en vinna skuli. bæði sakarábera ok gialdkyra. En ef einn dagr er sörr í viku þá er öll vika sör. En ef hann býðr sik siálfan í eiðatak þá skal hann bióða eiðinn þar þegar. ok sveria um morguninn eptir ok gialdi fé fyrir vátta alla þá er hann má eigi til fá. En sá skal halda hann í iárnum er taks æsti hann. En ef hann sverr eigi siálfr eiðinn þá er hann sannr at því máli er honum var kent. En þar er maðr festir nefndar vitni þá nefni hann .ij. húsböndr á .ij. hendr ser ok tvá annann veg strætis. sveri síðan þeír .ij. af .iiij. er hann fær ok siálfr hinn þriði. en þeir þrír aðrir fangaváttar friálsir menn ok fulltíða er fyrir orði ok eiði kunni at hyggia. Nú ef þeírra missir er nefndir eru þá skulu .x. ertogar fyrir hvern þeirra en fimm ertogar fyrir fangavátt hvern.
24 Hvergi eiðr sem er þá skal sakaráberi bók taka ok fá í hönd verianda eða leggia á kirkiu þreskeld. en veriandi skal taka þar bók ok vinna eið sem festr var. þá skal sakaráberi eigi kenna. kenni hverr annarra er vill. þrim sinnum stal við leita. en ef hann kennir þá er sá váttr únýtr er hann kennir. Nú ef hinn segír at hann hefir eigi eið svá framförðan sem festr var. þá skal hann æsta taks til móts hins næsta er böarmenn eigu. elligar hefír hann fyrirfarit sókn sinni. Sá maðr er eið skal vinna skal koma með vátta sína at Petrs kirkiu þá hringt er til miðs morguns til Kristskírkin. ok hafa unninn eiðinn fyrr en hringi undurn at Kristskirkiu. En ef hinn kemr eigi er eiðinn skal siá ok eigi umbodsmaðr hans. þá skal hann föra fram vitni sitt þat fyrsta at hann bauð honum eiðinn sem festr var. ok nióti þess vitnis á móti. en þat mót skal vera samdögris um mannhelgi. En síðan se hann varðr at málí. Hvervitna er maðr tekr við eiðfestu. þá segi hann til hverium hann skal eið bióða ef hann er atspurðr. en ef hann víll eigi segia ok er atspurðr. þá se hinn varðr máli.
- Jvfr. Cap. 22. nedf. 83.
