| Frostathings-Lov. (XIV.) | 249 |
landsdróttinn siálfr. En ef landsdróttinn callar svá at umboðsmaðr hafi tecit af eign hans oc ser nýtt. hvárt sem þat er innan garðs eða utan. oc vitu á því góðir menn scil. en ef sá callaz ceypt hafa er handhafi er at. at þeim manni er þá var eigandi at. at[1] hann cvaðz caupa. þá hafi hann vitni sitt svá tengi ábyrgt sem önnur caupsvitni oc sceytingar. En ef honum brestr þat vitni. þá meti iamnyndir menn hvárs hann hefir mist. oc söki hann út með útbeizlu oc leggi á landnám ofan oc scal þar[2] eigi fyrnsca fyrirganga. söki þann er af dró eða hans arfa. en honum til eignar er þá er handhafi at. En ef sá sitr á iörðu er af iörðu dró. þá er sem hann siti á útecinni iörðu. En ef[3] annarr býr. þá se sá sykn saca fyrir utan landscylld. En[4] landsdróttinn á cost at taca af honum umboð þegar er hann vill. en máli halldiz at váro[5] sem hann á at byggia. þat ero .iij. arðir. En umboðsmaðr scal eigi byggia annann mála fyrr en annarr er farinn. En ef landsdróttinn eða umboðsmaðr andaz. þá halldi[6] arðarmáli síðan. oc svá ef maðr ferr af landi. þá halldi umboð .iij. vetr. nema hinn andiz[7] fyrr. þá er umboð oc siálftecit af síðan. En ef umboðsmaðr tortryggvir fráfall landsdróttins. þá hafi arfi eins vitni til þess er sveria vill at hann hyggr þat vera satt.
3 (iiij.) Umboðsmaðr má ecki leyfa oc ecki siálfr yrkia hollt ne haga nema hálfu meira en leiglendingr má leyfa. nema iá se landsdróttins til. Sá scal umboð hafa[8] kirkiu iarða innan heraðs oc innan kirkiusócnar er scilvænstr er oc erkibyscop vill setia upphallzmann kirkiu ef til er. en landbúi hverr taci heimillð af presti hverium eptir annann er til cemr. hvárt sem sá er upphalldsmaðr kirkiu eðr eigi er umboð hefir. En eigi scal kirkia týna eign sinni fyrir fyrnscu sacar eða af vangæzlu kennimanns eða af[9] ágirnd umboðsmanns. En þat verðr kirkiu at óðali ef hon hefir at .xxx. vetra. en þat vitni beri henni kirkiusócnar menn.
3 (v.) Umboðsmaðr scipti iörðu til handa landsdróttni. en hinn er scipta vill lýsi á þingi at hann vill iarðarscipti hafa. hafnscipti. En ef hinn vill eigi til koma er iörð á með honum. þá scal umboðsmaðr hafa böndr með ser oc scipta[10] hafnscipti við annann landsdróttinn oc kasta lut hans úmerctum [en sión oc merctan.[11] oc hafi lut iarðar til þess er[12] báðir eru iamnhafðir. En ef menn vilia scipta óðalsscipti
- Jvfr. Cap. 4. G. 87.
- ↑ Feilskrift for er — see den nyere Lmdslov VI. 17., hvor dette Cap. er indtaget.
- ↑ þá — b. d. f.
- ↑ ef — mgl. c. d. e. f.
- ↑ Her indskyde alle Afskrifter feilagtigt ef.
- ↑ hváro?
- ↑ halldiz?
- ↑ andaz — b.
- ↑ hafa — mgl. b. f.
- ↑ af — mgl. b. d. f.
- ↑ hafa — e.
- ↑ [ Saal. i alle Afskrr., maaskee Feilskrift for: í skaut en hins merctum.
- ↑ at — b.
