Frostathings-Lov. (X.) | 223 |
Nú er sá hinn þriði dómr er cveðia scal. eða láti af máli sínu. Hvert mál þeirra er maðr væniz heimilldar manni at. þá scal festa scila dóm fyrir.
26 (xxiv.) Ef maðr hittir mann einleypan innan fylkis. oc vill söcia hann. þá scal hann spyria hann at heimili sinu. en hinn scal segia heimili sitt.[1] En ef hann villir heimili sitt. þá scal hann gera honum heimili innan fylkis. oc hafa vitni við. oc söci hann þar. Hann scal hann hafa heim með ser. oc hefla[2] hann sem hann vill at hann meiðiz ecki. oc kenni[3] þing at. oc hafi hann til þings. oc nióti vátta sinna allra slíct sem vitni bersc honum. En ef hinn vill eigi reiða. þá scal hann bióða frændum at þeir leysi hann slícu fé sem hann er secr. oc váttar vitu at hann á at giallda. En ef þeir vilia eigi leysa hann undan. þá scal met[4] limi hann til sculldar þaðan fyrri sem hann er údýrri. oc úgilld frændum. en hann er boðinn áðr. En ef sá fær ser heimili. þá scal hann æsta hann tacs til heimilis síns. en hinn[5] scal tac fá. en söciandi scal fylgia honum þangat sem hann segir tacs ván. En ef þar fellsc honum tac. þá scal hann fylgia honum þangat til .ij. búenda[6] hinna næsto. oc bióða þeim at ganga í tac fyrir hann. en ef þeir vilia eigi. þá scal hann hafa heim með ser. oc gera slíct við hann sem áðr var sagt.
27 (xxv.) En ef hann fær honum tac til heimilis síns. þá scal hann þar söcia hann. en ef missir hans at heimili. þá scal söcia þann er í tac geck fyrir hann.
28 (xxvj.) Hvar er menn leggia hendr sínar saman. oc ero .vj menn af hvárstveggia hendi. þá scal allt svá hallda sem dómr dömdi. En ef fé er fest. oc vitu þat váttar. þá scal þat hallda. En tryggva vitni þat er sceytingar vitni er. þat scal maðr hallda ábyrgð .xx. vetr. en síðan lýritar eið upp frá því. at þat mál er svá fornt at þat er or tryggva vátta ábyrgð. En caupvátta[7] alla aðra scal maðr hallda ábyrgð á[8] .x. vetr. en upp frá því sveri hann einn. at þat mál er svá fornt. at þat er or vátta ábyrgð.
29 (xxvij.) Umboð sitt scal engi maðr meira manni at burðum bióða ne at metorði helldr en hinn er hann á sócn vid eða vörn. fyrir utan sócnir konungs eða erkibiscops. En ef hann býðr annan veg. þá hefir hann fyrirfarit máli sínu. hvert er
- Jvfr. Cap. 26. G. 46. Cap. 28. G. 40. Cap. 29. G. 46.