| 222 | Ældre |
21 (xx.) þat er hit þriðia vita fé er menn festaz höndum saman. oc se .vi. menn at[1] hvárstveggia hendi.
22 Allt þat er dómr dömir manni. þat er vita fé. enn ef maðr stefnir manni þing. oc döma menn öðrum manni fé af hinum þar á þinginu.
23 (xxj) Eigi scal segia sculld í garð dauðum manni nema hann hafi vitni til. en eigi scal eið sveria fyrir dautt brióst. uema þar at eins er scilt er í bóc várri.
24 (xxij.) Svá scal vita fé söcia sem allar sculldir. beiða út þrysvár oc þó fullt at um sinn se. oc leggia rán við ef á er halldit. oc stemna honum þing. nema hinn stemni þrínætting innan fimtar sá er vörn á. En ef þeir sættaz[2] þar þá er vel. en elligar stemni söciandi honum þing. oc nióti þar allra vitna sinna. En ef honum fellsc [at vörn.[3] þá halldi hann upp sculld oc sect við konung. slícri sem honum gefr söc til .iij. mercr við hverin útbeizlu. hvárt er beiðir eitt sinn eða optar. eða þoli atför. en böndr scylldir til atfarar. En um fiársócnir þær allar er eigi má með lagakefli söcia oc ero þó[4] váttar til. þá scal út beiða oc leggia rán við. en ef á helldr. stefni honum þing. oc nióti þar vitna sinna. En ef hann vill eigi þá lúca. þá fari böndr at honum. oc taci af honum hálfu meira oc ránbaug konungi. En um þær fiársculldir er vitni ero til. þá scal stemna heim til þingstemnu oc þing sídan. en hann hafi costi .ij. lúci sculld eda vinni lögeiða. en böndr fari at honum oc taci hálfu meira. En um þau spell öll er gera um fénað manna. oc svá þar er fé spillir fé. þá stemni hann til þingstemnu oc þing síðan. þá láti bera mannsverc á. oc svá ef fé spillir fé. þá stemni heim til þingstemnu. En ef hann hefir syn fyrir ser. þá halldi hann upp lögeiðum. eða böti sem menn meta. En ef hann vill hvárki. þá fari böndr at honum oc taci af honum hálfu meira. En sá er eigi ferr til. hann er secr baugi.
25 (xxiij.) En ef menn hafa dóm sinn settan oc cemr eigi cvöðováttr annars. þá scal hann bíða hans til middags oc setia dóm síðan. En ef annarr setr eigi sinn dóm ígegn. þá er hann secr aurum .iij. en hinn scal mæla cvöðováttr annarr[5] slíct sem hann vill bóca á öðrum dómi. Nú coma báðir cvöðováttar til annars dóms. oc bera þeir at fullu með hinum er cvaddi. þá sculu báðir at fullu halldnir þeir dómar.
