Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 149.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
Frostathings-Lov. (III.) 149

hann hafe tekit annars manz kono. En þessar eru hinar er at frendzemi eru skylldar. Moðer systir dotter. Nu ef maðr lægzt[1] með einni huærri þeirri[2] þa utlægiazt þau bæðe oc firirgort fe sinu uiðr biskup nema þui at eins at hann briotezt or bandum. eða viti mænn at sannu at öðe hefir veret sen[3] a honum[4] aðr oc siðan. Sua er oc[5] ef kona hefir nauðgað til veret oc hefir eigi hænnar uili fylgt siðan. þa [seckizt hon eigi[6] en böte þo uið guð at vmræðe biskups. En ef hann uil eigi brot fara skal biskups armaðr stefna [þeim manni[7] þing oc hafa heimilis kuiðiar uitni með ser til þings. En ef hann[8] kueðr nei uiðr þa festi hann lyrittar eið firir oc stande sa eiðr .x. uikur sörar. En ef eiðr fellr[9] þa fare hann vtlægr oc fe hans allt nema iorð[10] ef hann a. oc söke þat eið fall sem annur.[11] En ef hann uil eigi[12] eið festa þa gere biskups armaðr honum manaðar stefnu or lande brot. vere hon oc vtlægh nema runnit være a hender henne.

Vm legorðz sekt.[13]

4  iiij. Ef kona legzt með manni þeim er hon ma[14] eigi[15] eiga þa er hon sua sek .iij. morkum sem hin er með[16] legzt. Nu ef hann lætr eigi af oc þoler hann þingstefnor .iij. þa giallde hann .iij. merkr at huerri þingstefnunni oc sua huartueggia þeirra þat eru atian merkr allz er þau giallda bæðe oc late af eða þau fare bæðe utlægh en biskup hafe fe hans en hon[17] sitt fe.

Vm horan.[18]

5  v. En ef maðr a kono vndir kono sina eða kona[19] mann vndir bonda sinn þa seckizt huartueggia þeirra .iij. morkum uiðr biskup ef þau værða sonn at[20] með vatta .ij. eða [er hon[21] barns bettri. En þat skal vera sionar vitni þat er skirskotat er vndir. En ef þat er eigi til þa ma sökia með heimiliskuiðiar vitni oc sua[22] þa standa firir með [lyrittar eiði.[23]

Ef maðr legzt með moðor systur eða dottor.[24]

6  vj. En ef maðr a ser[25] eignar kono oc er hann sua illz lystr at hann legzt með [moðor systur[26] eða dottor kono sinnar eða sua skylldri kono henne at hann


Jvfr. Cap. 5—7. G. 25. B. 17. E. 22.

  1. ligger — S.
  2. þeirra — S.
  3. sen — mgl. A.
  4. syniligt — tilf. Ac. e. syniligt, rettet til syn. — Ad.
  5. siðan — tilf A.
  6. [fyrrisc hon sæctena — A.
  7. [honom — A.
  8. hann — mgl. S.
  9. fellzc — A. S.
  10. hans — tilf. S.
  11. æiðfoll — tilf. A. S.
  12. eigi — mgl. (ved Feilskrift) A.
  13. Ef k. lægz m. manni. — Overskr. A. mgl. S.
  14. cna — A.
  15. at skillum — tilf. S.
  16. henni — tilf. A.
  17. hafe — tilf. A. S.
  18. Ef m. a kono — Overskr. A. mgl. S.
  19. tecr — tilf. A.
  20. sokinni — tilf. A.
  21. [Saaledes oprindelig; men med en langt nyere Haand — fra det 16de Aarh.— forandret til: „fleiri. ef hon er“; med samme Haand er nedenfor tilskrevet: „cor. aff then gamle norske lagbok. i christen retten.“ [hon — A.
  22. skal — A. S.
  23. [lyr. æið. — S.
  24. Ef særir kono. — Overskr. A. (mgl. i c. e. Tilf. af Arne M. i d) mgl. S.
  25. kono — tilf. A. (undtagen f.).
  26. [systur sinne — A.