Gulathings-Lov | 65 |
oc sva ef hann vigr hann a þingi er hann söker konongs sokn. at þvi aura lage scal giallda hann aptr sem mælt er i Gula .vi. alna eyris.
171 Ef maðr vigr annan a skipi. þa er vel ef hans er hemt. æða utanborðz rundit mannzbana. Nu scolo þeirr föra hann a land at usecku. a meginland. En ef þeir föra hann lengra. þa er hverr þeirra seccr at .xl. marca. þa scolo þeir raða skipi til landz. er a land vilia lata. en hinir utlagar er út roa. En þeir orseckir er upp hallda arom sinum. oc skirskota þvi undir þa menn. er þeir fyrst finna at þeir villdu eigi feria hann.
172 Kastar maðr af husi. æða af skipi. æðar þar sem sion felr. oc fær maðr af þvi bana. giallde hann giolldum aptr frendum hans, en konongr a ecki a þvi.
173 Nv draga menn skip upp. æða út. oc verðr maðr at lunnroðe. þa scolo þeir giallda hann giolldum aptr. en konongr a ecki a þvi. Nu bera menn skipviðu. æða draga langviðu. oc fær einn bana af. Giallde hann giolldum fullum aptr. þvi minna at hann var sialfr at. En ecki a konongr a þvi.
174 Sitia menn a voztum. oc hava vað firi borðe. Nu sigla menn a þa. þa scolo þeir giallda þa giolldom aptr. ef nokorr fær bana af. ecki a konongr a þvi. En ef þeir hava eigi vað firi borðe. oc roa þeir firi stafn monnum. þa ero þeir halver banar sinir. þa scal giallda aptr holfum giolldum. ecki a konongr a þvi.
175 Nu scora menn tveir tre eitt. oc fellr a annan þa er hann sialfr halfr bane sinn. En hinn giallde holfum giolldum. ecki a konongr a þvi. Nu fara menn tveir i skog. oc fellr tre annan sva mikit at eigi ma einn maðr af föra. æða a. þa scal ervingi orðe raða. Sva scal um stein at somu.
176 Nu ferr maðr sialfr i snoru. oc fær hann bana. þa er hann sialfr bane sinn. En ef aðrer menn föra hann i snoru. þa ero þeir banar hans. Ecki a konongr a þvi En þeir giallde hann giolldum aptr frendum.
177 Nu fara menn tveir i skóg. oc fellr annarr firi berg. Nu gengr hann til hús oc segir til ufara sina. Nu vill ervingi hanom kenna. þa syni hann með lyritar eiði. Nu ef hann segir eigi til ufara sinna. þa scal hann synia með morðz eiði.
- Jvfr. Cap. 171. F. IV. 6. Cap. 172. F. 28. Cap. 175. F. IV. 26.