som skal koma. Du maa idetmindste sjaa paa det, som var eller paa det historiske Samheng med det, som er. Med det, som skal koma, er det altid nokot vaalundt (precrært), for der kan koma in somange Ting det, som du ikke paa Fyrehaand kan reikna ut.
Det skal vel ikke bli motsagt af Schweigaards Skrifter, og det som nedteiknad er fraa hans Talet i Thing og Formannskap, at han tok det, som er, det givne utan synderlegt at granske der det kom ifraa og tyda det historiske Samband. Han gjør i sin „Proces“ f. Ex. mest som ei Undskyldning for han talar om „Retternes Organisation“. I Afsnittet om „Domar“ der i sama Verk gjør han rigtignok eit Slags historisk Attersyn, men det er laust og litet uplysande. I sine Tydningar af Brotbolken eller Straffelogje, som mange kalla hans beste Verk, der er han meir undskyldt med slikt at falla med Døren in i Huset; for det er mest eit tysk (hanoveransk) Arbeid, som er skipad til for os, og derfor var der ikke stort Samband millom vaar gamle og den nye Rett i dette Stykke. Det var slike Hopp og Sprang i vaar Rettsutvikling paa den Mark, at det ikke altid hadde voret naturlegt at lata den nye Rett historisk-genetisk (framveksande) gro fram af den eldre. Men nokot meir burde det vel vera gjort, sosannt som denne hans Lærebok skulde kunna faa det rette Navn af vitenskapeleg og ikke mest vera eit sokallad kasuistisk Arbeid. Det er logisk inne i si Ramme og systematisk nok paa den Maaten, men det er den afskorne Tydning af nokot for seg sjølv.
Ser du derfor burt fraa denne Brotbolk som kan vera systematisk nok paa ein Vis, so var hans Grunnretning kasuistisk og derfor praktisk for Læregutar til juridisk Eksa-
