„aa staute Bonde du giv me Dag,
e laut no Gampen borge,
aa Barudn sette e ne ain Sta,
dai vilde inki golde.“
No era me samla i Hugna aa i Gle’e
aa alle go’e Vini umkring uss era her;
me drikke Glase ut, aa saa uss ait godt Rus,
aa alle go’e Vini era gla’e i vaart Hus.
Aa lat uss no gle’ast ime’a de e Sumar,
aa lat uss no gle’ast me’ me era unge,
før nær me gamle bi, aa inki maire sjaa,
so e Gle’en burte, me kve’a inki daa.
Ai Vise vilja me te aa kve’a
taa di me inki ha anna gjera,
men kor sin me no bejynde fysst;
no vil e kve’a te de bi ljøst.
De e so fint nær ain gjeng aa tralla
aa høyre ette ko Folke svalla,
daa fær ain nemja myki aa mangt,
som fer i Bygdo aa gjeng før sannt.
De e no mange som alting veta,
men ko dai aite, me ’ki vilja gjeta;
