haimte ait Stykki, aa dai hadde me se Brennevin so
me føngo ain Dram, fyrr me skildest aat. Vi’are
kann e ’ki minnast, anna e ha fortalt de, som du ba
me, haile Grai’a.
Møkjal. Ja du ska hava Takk, de va morott aa hoyre Skikken der; de e ofto Aatskil um de e sama Annexe, men der va de som me bruke de me Mate, men me Drykk e de imist; stundo bi de for myki allestane. No tukka[1] de te dai Ti’enn me ljøte leggje uss, aa du fær hava Takk før Samvære i Kveld. God Natt.
Rau’e Haakon aa Bjødnen. Ain Bjødnaskyttar
som hadde Uppnabne rau’e Haakon hadde i Lagi
me tvo are Kara innholma[2] ain Bjødn i sino Vetrehi’e,
aa ain væn Dag raiste dai dit aa vilde felle
Bjødnen. Nær dai hadde røkkje fram te Hi’emunningi,
krulla dai se umkring de kor me si Byrse fullt rai’ug
aa so te aa hute aa ome paa Bjøduen. Ve de tok no
han te aa ruste se upp inni Hi’e aa kom fram ytandes
fyri se me ain Baitakost, som han hadde tannla[3] ne
um Hausten aa lagt fyri Munningen, aa han kom me
slik Avle, at Snjøen gauv som taa ai Snjøgyrve[4].
Daa han hadde rykkje ut, hov han se upp paa Bak-