Elling berre vanskipa se aa va ill. Kjeringi raiste daa i Vegen, aa Hallvord va atte me hono Elling aa ba han fylgje se haim so skulde han kjoyre Hesten; men Elling vilde inki; han fann berre aat hono Hallvord. Daa Hallvord saag at de inki munte, tok han Elling unde Hønde aa bar han ut i Sle’en aa sette han unde i den aa se sjølv uppaa i Fange. So kjoyrde han i Vegen aa Elling orka ’ki le’a se. Daa dai komo haim, vart de ’ki Ende me desse endaa. Elling tok atte te skjeppe se[1] aa riste aa skok me ain Salttunnesekk som sto paa Golve. Hallvord letst inki vi’are gaa anna sa’e: „staar Saltposin de att i Vegi du, so fær e faa han ifraa de;“ aa me di sama sløngde han Salttunna burt paa Borde. Folke som i Huse voro toko Nøgg aa rippa te Dynns. Um ait Bel hækte dai se innatt, aa daa laag Mette-Elling i Sængenn aa gret, men Hallvord hadde berre blokka han lite. Elling gret mest taa Skam for di han rauk.
Detta va i Romhelgenn (Klavadøgo)[2]. Elling vilde te Byars me Varu aa Hesta Dagen ette desse Tehøve, aa dai skulde daa skipa te Utekjesløsse[3]. Daa de va taagjort so nemme at Løsse skulde gjurdast, vart Hallvord sett te aa gjera detta, aa Elllng sto upp ivi aa va gretten. Hallvord snørde aat de fysste Raipe, aa de va noko gamalt. Han laga se so, at han la’e Raipe over Mjærmidn paa se aa sette Knette paa Varski’idn aa tverroynte te, so at Raipe datt tvert aav
