fankade dei gode i Kjerald, men
kastade dei rotne ut.
49 Soleides skal det vera ved
Heimfens Ende: Englarne skulo
koma og skilja dei Vonde ut ifraa
dei Rettferdige,
50 og kasta deim i Eld-Omnen;
der skal vera Graat og
Tanngnistring."
51 Jesus fegjer til deim:
„Skynade de alt dette?" Dei
segja til honom: „Ja, Herre".
52 Men han sagde til deim:
„Difyre, kvar den Striftlærd, som
er upplærd til Himmelriket, er lik
ei Menneskja, som er Husbonde og
som ber fram av sin Skatt Nytt
og Gamalt."
53 Og det hende seg, daa
Jesus hadde fullendat desse
Liknadar, daa gjekk han der ifraa,
54 Og han kom til sitt
Fedreland og lærde deim i
Stemnestovom deira, so at dei undrade
seg og sagde: „Kvar heve han
denne Visdomen og desse kraftige
Verk ifraa?
55 Er ikkje dette han Son
til Timbermannen? Heiter ikkje
Moder hans Maria? og hans
Brøder Jakob og Joses og Simon
og Judas?
56 Og er ikkje alle Systrerna
hans hjaa oss? Kvar heve han
daa alt dette ifraa?
57 Og dei avstyggdest ved
honom. Men Jesus fagde til
deim: „Ikkje er ein Profet
mismeten utan i sitt Fedreland og i
sitt Hus."
58 Og ikkje gjorde han der
mange kraftige Verk fyre deira
Vantru Skuld.
1 Ved den Tidi høyrde Herodes
Fjordungsfyrsten Gitordet um
Jesus.
2 Og han sagde til sine Tenarar:
„Denne er Johannes Døypar;
han er uppstaden ifraa dei Daude,
og difyre verta slike Krafter i
honom."
3 For Herodes hadde gripet
Johannes og bundet honom og
sett honom i Fangehufet fyre
Herodias’ Skuld, som var Kona til
Filippus, Broder hans.
4 For Johannes sagde til
honom: „Du heve ikkje Lov til aa
hava henne."
5 Og han vilde flaa honom
i Hel, men var rædd Folket, avdi
dei heldt honom fyre ein Profet.
6 Men daa det var
Fødedagen til Herodes, dansade
Herodias’ Dotter fyre deim og var vel
likad av Herodes.
7 Difyre lovade han med Eid
aa giva henne, kvat ho vilde
beda um.
8 Men daa ho vart tilraad
nv Moder si, sagde ho : „Giv meg
hit Hovudet av Johannes Døypar
paa eit Fat!"
9 Og Kongen vart uglad;
men fyre Eidarne og Gjæstarne
baud han, at det skulde verta gjevet
henne.
