Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 2 460.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er ikke korrekturlest

archiepiscopo et suis successoribus pro se et suis heredibus in perpetuum centum homines ab expeditionibus regiis et vocationibus et [a tractione[1] navium et specialiter de tributo quod vulgariter Leydanger appellatur concessit liberos et immunes ita quod quidam ex hiis centum, qui Scutelsvenar appellantur a predictis sint immunes cum duabus aliis personis quas ipsi ad hoc de sua familia duxerint eligendas. Ceteri vero cum secunda persona predicta gaudeant libertate.

Item cuilibet episcoporum videlicet Asloensi Bergensi Stawangrensi Hamarensi secundum modum predictum concessit homines quadraginta nisi forte domino regi archiepiscopo et episcopis propter gravem rei publice necessitatem [et evidentem et manifestam[2] vel regni defensionem visum fuerit aliter expedire [ad tempus ita quod cessante necessitate seu defensione predicti homines eo ipso predicta gaudeant libertate.[3]

Cuilibet etiam[4] plebano dictorum episcopatuum sive in rure sive in civitatibus morentur concessit quod cum duabus personis de sua familia a dicto tributo quod vulgariter dicitur Leydanger sint liberi et unus familiarium quem sibi plebanus magis noverit necessarium ab expeditionibus regiis[5] sit quietus.

Item concessit quod si homines archiepiscopi iniuriati fuerint sibi ad invicem in navibus vel comitatu dicti archiepiscopi existentes tunc iudicio ipsius archiepiscopi debent stare ab eo secundum quod culpa poposcerit et sibi videbitur puniendi et ad ipsum in talibus casibus mulcta pro transgressionibus debita pertinebit dummodo mors vel membrorum mutilatio de talibus iniuriis non fuerit subsecuta, in quo casu per dominum regem vel suos iudices sunt predicti homines iudicandi. si vero alibi quam in prefatis locis deliquerint tunc potest lesus reum non obstante fori exceptione sub quo maluerit, regis vel prefati patris iudicio convenire. verumtamen de mulcta pro talibus extorta medietas ad regem et medietas ad archiepiscopum pertinebit.

Item concessit quod sub prohibitione a se vel successoribus suis [aut officialibus eorum[6] facta [vel facienda[7] super emptionibus venditionibus vel rebus de loco ad locum transferendis non intelligantur episcopi vel clerici vel etiam laici in eorum negotiis agendis specialiter constituti sine[8] archiepiscopi et episcoporum assensu dummodo regno vel necessitati rei publice mora [super requisitione episcoporum[9] dispendium sive periculum [evidens vel manifestum[10] non generet[11] in premissis.

Item concessit quod liceat domino archiepiscopo habere unum hominem in curia sua qui cudat denarios prout litera sua super hoc confecta attestabatur[12].

Hanc autem compositionem inierunt sepenominati dominus rex illustris et reverendus[13] pater archiepiscopus presentibus venerabilibus patribus domino Trugillo[14]

  1. [attractionibus – T.
  2. mgl. T.
  3. [mgl. T.
  4. ecclesiarum – T.
  5. regis – T.
  6. [mgl. T.
  7. [mg. T.
  8. cum – T.
  9. [mgl. T.
  10. [mgl. T.
  11. generat – T.
  12. attestatur – T.
  13. venerandus – T.
  14. Thurgillo – T.