Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 438.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
438 Retterböder

vera[1] með konungi en eigi til lengri herferða. Eigi scal taca þat fe af Islendingom[2] i Noregi er tømiz i annars konungs vellde.[3] Útfǫr eigo Islendingar til Islandz nema viss se herr i Noregi. En Islendingar eigo at fara af sino lande til hvers landz er þeir vilia. En ef Islenndingar gialda landꜵra i eyiom eða a Hialtlande þa ero þeir eigi scylldir at giallda aðra landꜵra i Noregi nema þeir fare ut amille. Karlmaðr hverr a utan at fara heill oc hrꜵstr er landꜵra ma gialda. En buferla[4] eigo utan at fara þeir er omogom sinom mego vorð vm[5] veita. oc utgerþir þær gera. Oc kona hver sv erfylgir boanda sinom. eða[6] feðr eða søne eða bróðor. ef hon a .iij. m' fiar. Ef utlendr maðr andaz her þa scal hús[7] boande taca af[8] .vi. ꜵra talþa til þurptar[9] honom. En siþan scal hann[10] láta husfasta menn .iiij. þa er næstir ero a tvær hendr virða fe þat. Ef næstabrøðre eðr nanare maðr kømr til þa scal hann æsta tacs at biarceyiar rétte til mótz. Tacs æstingar váttar ero eigi scylldir at vinna eiþa. ef husboande gengr [igegn tacs ęstingo a móte.[11] Frænsemi scal sa maðr telia er fe heimtir með ser oc enom dꜵða oc vinna eið at. oc sua at þui at [hann tekr[12] þat fe til uthafnar oc vill erfingiom[13] fǫra a næsta sumre ef hann ma. Sannanar menn hans .ij. scolo eiða[14] vinna at sv er frændsemis tala sꜵnn oc ero þeir eigi scylldir at telia frænsemi. oc eigi at fela fleira undir eið.[15] þa eigo [byiar menn[16] at leggia [dom á.[17] oc veita vápna tac at. siþan scal husboande[18] reiða fe[19] af hendi oc leggia [eið á[20] at [þat fe allt[21] af hendi goldit er hinn dꜵðe átte. Ef maðr tynir sva fe sino at hann á eigi hag at giallda alla landꜵra þa er hann eigi scyldr at giallda. Ef þeir menn verda sǽhafa [i Noreg[22] er vart[23] hafa til Grønlandz eða fara[24] i landa leitan. eða slitr þa út fra Islandi þa er þeir vilde[25] føra scip sin mille hafna. þa ero þeir eigi scyldir at giallda land ꜵra. [26]Þann rett oc þꜵ log gaf Olafr hinn hælgi konungr Islendingom. er her er merkþr. Gitzorr biskup oc Teitr filius eius. Marcus. Hreinn. Einarr. Biorn. Guðmundr. Dade. Holmsteinn. þeir svoro þess. at Isleifr biskup oc menn med honom suorðo til þess rettar sem her er mercþr. At þann rett gaf Olafr enn hælgi Islendingom eða betra.

  1. Saal. i Mbr.; veria — B., rettere.
  2. isldi — B., sædv. Fork. f. Islandi; bör maaskee her oplöses Islendingi.
  3. riki — B.
  4. buferlar — B.
  5. vm — mgl. B.
  6. eða — mgl. B.
  7. hus — mgl. B.
  8. fe hans — tilf. B.
  9. þvrfta — B.
  10. hann — mgl. B.
  11. [ i moti taks æstingv — B.
  12. Saaledes i B. I A.: þ atkr, der ene kan oplöses þat atkr, og saaledes maa være Skrivfeil.
  13. erfinginn — B.
  14. eid — B.
  15. eidinn — B.
  16. [ bændr — B.
  17. [ doma — B.
  18. bondi — B.
  19. fe — mgl. B.
  20. [ eida — B.
  21. [ þa er allt fe — B.
  22. [ mgl. B.
  23. farit — B.
  24. fari — B.
  25. vildo — kh. Udg.
  26. Herfra til Enden mgl. B.