| 434 | Kong Sverrers |
eða skip a lunni. þa varðe þæt take firer han. En ef æinlöypr maðr værðr firer sok þa fae han man till i tak firer sik er iammykit fe æigi sem honom var sok til gefen. En ef han fær æigi tak firer sik. þa sækkiz han .iij. morkum sakgildum oc a þæt halft konongr en halft sakar abere. En tokr er taklaus öyrir sua mikil sem sok var gefen til. En ef sa er or æigi er sok kömr a hond oc loyps han vndan þa er han sannr at sok þegar soknar daghar koma. En ef han förer fe sit or fylki (i) annat vndan tæktum þa sæckiz han .iij. morkum sem aðr. En ef þæt er vm krisni reet þa söke sa sem biskups armaðr er firer sitr oc hafe halft huar oc hin er soknena hof. En vm allar aðrar fear sokner söke sa er sok gaf. En ef han sælr fe vndan takum eða annan vægh vndan skytr. þa söke vt sakar abere fe þæt með vtbæizlu oc þing stæfni oc niote þær vatta at þæt fe var i tækt fenget. oc bæiði böndr doms oc atfarar at taka till skuldar oc till sækta oc halfu mæira með. hafe þæt böndr. En þæt æit sökia eða sueria vm manhælgi eða þyft er maðr ryðr til laga ve sæktar[1] æiðar ero. En ef æiðar værða fæstir stande til sörra dagha.
93 Sokn skal æigi hæfia a tysdægi þui at fimt ber þa a drottens dagh. En sa er sokn sina hæfer a þæim tiðum þa hæfir hann firer faret sokn nema skiote a fær nætteng eða .vi. nætteng þæðan. En ef æiðar værða wnnir aðrer en nu ero skildir þa er sa sækkr at .vi. aurum i langa fastu. en a allum aðrum tiðum .iij. aurum. ef æigi ero .vi. aura daghar. ef maðr ma na lagafæstum. En ef maðr þarf at sökia til landskyldar sinnar. a soknar dagum. þa skal logh firer loð fæsta oc læggia fimtar stæfnu. oc ryði huartuæggia moll sin til bokar oc stande til sörra dagha.
94 En ef maðr værðr u(t)lægr i kristnum rette etc. alla þessa kapitula tak i fyrra bælkinum.[2]
95 Sva er nu mælt i lagum at ængi maðr værðr vtlægr. etc. oc sua þenna. miðium hinum fyrra capitula.[3]
96 Konongs menn mego engum þæim landz vist löyfa etc. oc þenna þær sem han stendr.[4]
97 Cros eða þingboð skal æigi yngri maðr bera etc.[5]
98 Enn ef þæt er kent kono at hon se trolkona eða manæta. þa skal mæla a hendr henne or husum þrim. oc se þæt adr heraz flöytt. En ef hon værðr at þui son þa skal föra hana a sæ vtt oc hoggua a ryg. En ef hon kueðr við þui nei þa skal hon hafa firer ser guðs skirslir vighia vatn oc kætill oc taka hon þær i. þa er væl er hon værðr skir. En ef mæler or æinu husi at hon se troll oc manæta þa er þæt rogh oc fiolmæle. ef hon værðr vm þæt skir. þa skat han sætia sin fott þær sem han hennar hugði.[6]
Jvfr. Cap. 94. F. III 23. Cap. 95. 96. F. III. 24. Cap. 97. F. II. 23.
- ↑ Saal. i Mbr.; udentvivl Skrivf. f. settiar.
- ↑ Henv. til Jons Chr.r. Cap. 61, ligel. med Fr. L. lll. 23 (s. o, S. 155), undtagen at Boden er nedsat fra 3 Mk. til 12 Örer.
- ↑ Henv. til 1ste Halvdeel af Cap. 62 i Jons Chr.r., ligel. med Fr. L. III. 24. (s. o, S. 155).
- ↑ Henv. til 2den Halvdeel af Cap. 62 i Jons Chr.r.
- ↑ Henv. til Jons Chr.r. Cap. 21. ligel. med Fr. L. II. 23 (s. o. S. 138).
- ↑ Intet Tilsvarende i Fr. L.. Gul. L, eller Jons Chr.r.
