Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 429.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
Christenret. 429

hanða. at fe þæt alt er men fa firer vttan ærfðir. þa skall gefa fiorðong þæss fear ser til salo bota huerium er vil firer vttan ærfingia sæt sua sem hafuð tiund. En kona ma gefa tiun(d) or hæiman fer sinni oc fiorðong or þridiungs auka vm tiund fram.

72   Ef maðr værðr æiðrofa eda skriftrofa vid biskup et cetera.[1]

73   En ef biskup banzætr man etc.[2]

74   Dagh þæn er nestr er alvirkr æftir Jons vaku et cetera.[3]

75   En ef kalmenn tuæir blandaz likams losta saman oc værða þæir kunnir oc sanner at þui. þa ero þæir baðer vbota menn. En ef synia oc er þæt heraz flöytt þa syni þæir með iarnburði. En ef þæir værða sanner at sok. þa ero þæir vbota menn baðer oc a konongr fe þæirra halft. en halft biskup. En þæir skulu fara or landæign konongs vars. oc böta firer sol sinni oc koma aldri i land aftr.

76   En ef maðr etr kiot vm langa fastn eða a frea dagum eða a þæim daghum er kuiðiat er at nöyta þa hæfir han firerfaret friði sinum við alla menn. oc fe sinu við biskup. oc er han fultiða oc hæilvita nema nauðigr ete oc hæfir han æigi annan mat till. þa skal han ganga til granna sinna þriggia oc bioða þæim matar skipti. þa er væll er han fær. En ef han fær æigi þa skal han eta kiot oc hialpa sua ond sinni. þni at hældr skall han hund eta en hundr æte han.

77   En ef maðr etr rossa kiott huart er etr i langa fastu eða æigi þa hæfir han firer gort huerium peningi fear sins oc fare or landæign konongs vars. En ef þæt kenner honom armaðr biskups þa skal han fæsta firer þætt .xij. manna æið oc skal þæn vinna sem huern annan tylftar æið. En ef sa æiðr fællr þa fællr till utlægðar. En ef þæt etr man manna firer vttan drottens rað þa skal drotten sælia þæt or landæign konongs vars oc fenyta ser. oc blanda æigi vid þæt motu nöyti. En ef han blandar þa skal han gialda firer þæt .xl. marka. En ef armaðr biskups kenner honom þætt þa skal han firer þæt vinna lyrittar æið.

78   Þætt er nu þui nest at ver skulum æigi lyða spom ne goldrum ne gærningmn illum. En sa er kunnr oc sannr værðr at þui at han sægir spar oc fær með þæim


Jvfr. Cap. 72. F. III. 16. Cap. 73. F. III. 21. Cap. 74. F. IIL 19. Cap. 75. G. 32. Cap. 76. F. III. 41. Cap. 77. G. 20. Cap. 78. G. 28.


  1. Henviisning til Jons Chr.r. 57, ligel. med Fr. L. III. 16 (s. o. S. 152), undtagen at Boden er nedsat fra 3 Mk. til 12 Örer.
  2. Henv. til Jons Chr.r, 60, ligel. med Fr. L. III. 21 (s. o. S. 154).
  3. Henv. til Jons Chr.r. 59, ligel. med Fr. L. III. 19 (s. o. S. 153), undtagen at Boden er nedsat fra 1 til 12 öre.