| Christenret. | 417 |
19 Hveruetna þær sem grið ero sætt alra manna meðall. þa sækkiz sa .xl. marka er a þau gengr. En rettr hins er firer værðr væx at halfu huart sem han fær hogg eða saar. En vm æinka grið oll þa stande þan sem bok skilr. En ef maðr gerer hit sama verk i hafuð kirkiu garðe med hæipt eða i hafuð kirkiu. þa gialde .xv. merkr silfr metnar. kirkiu halft en biskupi halft. oc kome aldri i land aftr fyr en bött se með kirkiuna. En högendes kirkiu skal böta firer slikt verk halfa .viijo mork. vc skal sua hueruetna þær sem brotenn værðr kirkiu friðr. En þo tynir kirkia vigslu sinni at æigi kome bloð vtt. þegar með hæipt er lostet. En huergi spillir vigslunni afundar laust bloð. En fe þæss er vigh vakte skal taka till kirkiu vigslu fyr en i konongs garð gange. eða biskups.
20 En ef maðr væitir manne atlaup. eða sar með æinu hueriu þui vapne er firer boðet er at bera i kirkiu. eða i kirkiugarð. eða til dauz drepr. oc verðr i þui af tækin. han oc hans sor ero vgild at þui sinni bæðe kononge oc frendom. þo at hann værdi af tækin. oc æigi i kirkiu gröfr. Sama er mælt vm alla þa er hanom væita lið með vapnom. ef þæir fa mæin af. En ef grafner verða at nauðgum forræðes monnom. þa stande kirkian þionostolaus till þæss er kirkiu soknar menn flytia þæt brott. En ef sa maðr hæfir fyr mæir spectar maðr veret oc bioða frendr at söma kirkiuna er friðr var a broten. af gioldum ef nokor værða. eða af aðrum fearlutum hins dauða þa liði þæt biskup sem honom syniz. En ef hafuð kirkia brennr eða annur kirkia. af handuommom prest. eða hans felagha. þa skaj prestr ræiða timbr a tuft till iamgoðrar kirkiu. En ef annar maðr ber æld til kirkiu er vskyldr er till at bera þa hafe han abyrgð a kirkiunni oc allu þui sem i er. En prestr abyrgiz allan þæn æld er at hans raðe er boren slta sem han sialfr bere.
21 En ef maðr a ser högendes kirkiu oc fællr hon niðr oc liggr manoðe. gialde biskupe .iij. merkr. oc sua aðra .xij. manoðe oc hina .iij. En siðan gere garð vm. oc gialde æigi mæira.
22 Hafuð prestr eða annar[1]1 i stað hans skal hæima vera. oc gera monnom ræiðu er þurfi ero. En ef han fær i fra nauðsynia laust. oc kömr maðr með naonga sin dauðan eða með aðrum nauðsynium oc missir han prest. þa hæfir han firer faret ræiðu sinni a þæim settonge. eða attonge er sa maðr er or. þa .xij. manoðe. En prestr huer skal hafa með ser krismu oc alla þa þionosto er han þarf al skira barn huert er han fær. En ef æigi hæfir han oc er honom boðet barn at skira. oc döyr þat barn vskirt oc vkristnað. þa giajde prestr biskupi .iij. merkr. en fæðr barnsens .vi. aura.
Jvfr. Cap. 21. F. II. 13. Cap. 22. F. II. 14.
- ↑ Egentlig staaer i Mbr.: aṃ̅ar. Punktet under den förste Streg i m viser, at Afskriveren kar villet rette det til n; Afskr. 327. fol. har ogsaa laest: annar.
