Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 401.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
Eidsivathings-Christenret. 401

þæiræ alt. þer skal biscup af taka fyrst .ix. mærkr. sidan skal[1] þriskipta vtlæghom öyri. tækr biscup[2] þridiung. konongr[3] annan. loghmen hin þridiæ.[4]

Huar biscup skal vera.

27   Sa skal biscup vera at stole sem konongr vil. ok her er retkosen til. ok her er[5] vighdr til starfs. Ver skulum honum fe vart gefua. han skal os tidir væitæ ok alla þionosto. þa er hans æmbætte höyrir.[6] En ver skulum honum fiordong tighiundr varar. han skal os kiænne men fa. þa er han væit at kunnosto haue[7] til born at skira ok skriptæ malom varom at lyda. ok kirkiur varar med somdom at varduæitæ.[8] ok alt[9] æmbætte er os hæyrir at haua. En ver skulum honum fe vart gefua slikt sem nu er talt. tighiundir af alzskonar sæde. sua af hamal kyrni. sem af byggi.

Vm tighiund.[10]

28   En tighiund skal af akre gera. ok skipttæ i .iiij. luti. skal biscup taka fiordong. kirkia annan. prestr þen þridiæ. en fatöker men hin fiordæ. ok fare böndr sialuer[11] med þæiræ luta. ok skipti sua sem þæir viliæ suara firi gudi. En böndr skal[12] varduæita tighiund alla til þes er tind er oll. En sa er sitr iuir tighiund ok vil æi gera eptir þi sem nu er mælt. þa er han sæckr .iij. markum vid biscup. ok gere tighiund æi at sidr. En ef han sitr iuir annat arr þa er han sæckr .vi. markum. En ef han sitr hit þridiæ ar[13] sæckr .ix. markum. en þet fe a biscup. En biscups armadr. skal gera honum fimt at loken se sæcten ok tighiunden.[14] en ef þa er æi loket.[15] þa er bonde vtlægr. ok fe hans alt. skal biscup taka fyrst .ix. mærkr [er han sotte han til. sidan skipti i þria stade.[16] take biscup þridiung. annan konongr[17] en böndr þen þridiæ. Nu skal blscup koma i huarn þridiung. a huarium .xij. manadom. ok syngiæ tidir at hauut kirkiu ok færma born manna. þa odlaz han fe manna. ef han gerer sua. En ef han kömr æi sua monnum tidir at væitæ. ok ganga ængar naudsynir til þa er han af ræidu sinni.[18] En þessær ero naudsynir hans. liggr han[19] siukr. eda konongr gerer honum bod eda erchibiscup. ok fær han [at þæiræ rade.[20] þa a han at haua ræidu sinæ. þo at han kome æl. Præstar þæir aller er sitiæ at hauut kirkium[21] þæir skulu bod hæfuiæ. ok þui bode skal fylghiæ. ner biscup skal monnum tidir væitæ.[22]


Jvfr. Cap. 27. I. 31. Cap. 28. I. 32.


  1. skal — mgl. D.
  2. konongr — D.
  3. biscup — .D
  4. hin þridiæ böndr ok loghmadr. — D.
  5. her er — mgl. D.
  6. ok alt æmbætte þet sem honom vardar. — D.
  7. heuer — D.
  8. vp at halda. — D.
  9. þet — tilf. D.
  10. tighiundr — D.
  11. sialuer — mgl. D.
  12. skulu — D.
  13. ar — mgl. D.
  14. thigiundr ok sæcten med. — D.
  15. loken — D.
  16. [ af fe hans ok sidæn þreskiptæ vtlæghom oyri — D.
  17. konongr — biscup — D.
  18. þa tolfma(na)da. — tilf. D.
  19. ef han er — D.
  20. [ þæiræ ærende. — D.
  21. kirkiu — D.
  22. skal koma. at vita monnum tidir. — D.