| 392 | Ældre |
openberer rans menn. oc bandsættir menn. oc þæir sem i forboðom hæilagrar kirkiu döya. oc þæir sem tyna ser sialfer. Sua þæir er tælia oc fræmia rangan atrunað firi mannum. Sua oc openberer okr karlar. oc þæir menn. eða born er æi na skirn. firi dauða. en þesse[1]1 menn skal grafa i flodar male. af þui at þæir ero aller ubota menn. oc æi græfer i kirkiu garðe. En ef hann er grafen. þa er hann misgrafen oc skal up grafa oc föra or kirkiu garðe oc læggia a mærkr .iij. þat a biscup.
51 Engi skal dauðan mann længr inni hafa en til fimtar. nema nauðsyn liggi uið. isar uförer. eða ofsniar. þa skal lik föra i uthus oc hylia mæð starru. eða strae. eða hængia i uthus. up i rafr. oc fara þegar er fört uærðr. En ef længr hefer inni. en til fimtar nauðsynia laust. þa liggia uið. mærkr .iij. við biscup.
52 Þær konor ero .xvij. er maðr uærðr obota maðr af. ef hann liggr meðr þæim. eða fær fange. æin er moðer. annur er dotter. þriðia er systir. .iiij. er sunar dotter. .vtạ dottor dotter. .vitạ brodor dotter. .vij. systur dotter. .viij. styfmoðer. .viiij. sunar kona. .x. broðor kona. .xi. styfdotter. .xij. er moðer kono mannz. .xiij. systir kono mannz. .xiiij. faður moðer.[2]2 .xv. er moðor systir. .xvi. faður moðer. .xvij. moðor moðer. Sa maðr er hann liggr æina huæiria þæirra. hann hefer firigort fe oc friði lannde oc lausum öyri fare a lannd hæiðit. oc kome alldri þar sem cristnir menn ero firi.
53 Nv er þat þui nest. at ængi maðr ma hafa at likams losta guðciuia sin. En guðciuiar ero þriualldar. hin fyrsta millim þess barns er skirt er. oc þess er skirir. eða þui hællðr til skiringar. aðrar guðciuiar ero millim þess er barn skirði oc þess er a barne hellt. oc fæðgina barnsens. þriðia millim barns þess er skirt er. oc millim kiotlegs barns. þess er skirði eða (til)[3]3 skiringar hælldr. oc þui æiga prestar guðciuiar uið oll þæirra fæðgini. oc ma prestans barn uið ængan þænna likams losta drygia. er prestrenn hefer skirt. hælldr maðr barne mannz tij skiringar. þa a faðer oc moðer barnsens. oc sua barnet guðciuiar uið kono þess mannsens er barne hellt til skiringar. þo at hon hafe æi a barne halldet. þa er þat uar skirt. hefer maðr guðciuia sin at likam losta. þa skulu þau skiliaz oc ganga til scrifta oc giallde huart þæirra biscupi .iij. mærkr.
Jvfr. Cap. 52. G. 24. F. III. 3-6. B. 15. Cap. 53. G. 26. F. III. 8. B. 15.
- ↑ þessa — Pap. Afskr. C. R. 1155. a.; Paus.
- ↑ Skrivfeil f. systir, hvilket Ord ogsaa Arne M. har sat í Margen, og optaget i Texten i Pap. Afskr. 77. d. qv.
- ↑ til — udeladt i Mbr. ved Skjödeslöshed; men tilsat i Margen med A. M.s Haand; og optaget i Texten i Pap. Afskr. 77. d. qv.; ligesaa i Pap. Afskr. C. R. 1155. a.; og hos Paus.
