| Eidsivathings-Christenret. | 391 |
Sua oc at haullz manne. Er hann er sun löysingia. þa ero alnar .iiij. at legr kaupi. en alnar .iij. æftir löysingia. ufrialsan pæning uegen. firi anauðgan. annan. firi huærn mann þæirra er .iij. uettra ero. eða þrim uettrom ællri. þa er fullt legr kaup firi. En firi þann er yngri er pæning uegen. Væd skal læggia preste halfu mæira. en legr kaup er til. oc hafa löyst ut at siaunnd. ælligr er foruæðia. hæimti prestr at tuaro skulld sina. En huær manna. sem gort hefer akr tiunnd sina. oc houuð tiunnd. þæir æigu[1] at giallda legrkaup. En ef boð kömr preste at fara til er lik liggr inni oc uil hann æi til fara. oc ganga ængar nauðsyniar til. þa er hann af þui legr kaupi. er hann skilldi þar hafa. take sa prestr er æruaði drygði til. þat ero uauðsyniar. ef hann liggr siukr. eða sar. þa skal hann hafa halft. en halft sa er æruað hefer til. En ef maðr fær or heraðe. eða or þriðiungi sinum. oc uærðr i aðrum þriðiungi dauðr. þa skal sa hafa legr kaup. er syngir iuir liki hans. oc uigir groft. En hinn hajft. er uigir mat oc mungat hans. þar sem hann uar hæims uistum.
49 Nv skal preste bioða. oc kono hans til ærfis. oc manne mæð þæim. sitia skal hann i annduege oc kona hans hia honum. En ef ærfi ero þriu. sænn i sokn hans. þa skal hann koma i alla staðe þria. oc vigi mat oc mungat. oc uere at þui mungate er hællzst uil hann. nema sua langt se i millim. eða bere nauðsyniar til. at hann ma æi komazst i alla staðe.
50 Lænndan mann. skal grafa nest kirkiu. oc lænndra manna born. oc lænnz mannz kono. þui nest haulda menn. oc konor þæirra. oc born. þa skal grafa löysingia. oc þæirra born. þui nest skal grafa frialsgiafa oc þæirra born. En nest kirkiu garðe. skal grafa manna mann. oc ambottor. karlmenn skulu liggia firi sunnan kirkiu en konor firi norðan. sua skal menn niðr grafa at anner grafe æigi up. meðan liðum loðer saman oc fylgir holld. eða har. En ef up er grafet. þa liggia uið aurar .vi. En sua skal niðr grafa. at alen se hæill iarðar firi ouan kistu. En ef skæmra græfr niðr. þa liggia uið aurar .vi. En ængi a at grafa i annars legr. nema hann uili sæckiaz at laga rette uið ærfingia hins dauða. En ef maðr tæckr mannz bæin oc kastar or kirkiu garðe. þa er hann sæckr uið biscup .vi. aurum. þa skal alla grafa i kirkiugarðe. er hæfer ero. oc alla þa er æi ero ubota menn. Maðr sa er sæter[2] sik sialfr oc iðraz hann uærks sins. oc uærðr þat uitnis sat. oc gengr hann til scrifta. þa er hann græfr i kirkiu garðe. ef hann döyr af þui sare. En ef hann særer sik sialfr i viti oc iðraz hann æi. þa er hann æi græfr i kirkiu garðe. oc æi griðniðingar. trygrofar. drottens suikarar. morð uargar. brænno uargar. þiofr dömdr. flugu menn.
