Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 380.jpg

380

Ældre

læggr^[1] net sin. þa ma^[2] hann taka af fiska. [oc bera æi net up oc þurka. före^[3] æi a stanger eða a sprota. En ef hann gerer æithuært þætta.^[4] þa er hann sæckr .vi. aurum uið biskup.

Um gesta.^[5]

14   Ef gestar koma a hænnðr manne .iiij. eða fiorom flæiri. En ef hann hefer^[6] miol. þa ma hann lata baka a sunnu dægi. [sem annan syknan dag.^[7] sæktar laust. [þat sem hann nöytir uið geste.^[8] oc slatra oc hængia millim hurðar asa oc bera æi i bur ut.

Vm stoklond.^[9]

15   En þæir^[10] er sittia a stoklanndum þæir skulu sialfer fa ser krossa alla oc boð oll.^[11] at þæir misete æigi eða misuinni. Ef þæir [miseta eða misuinna.^[12] þa ero þæir sæckir^[13] .iij. morkum við biscup. En þæir ero oc æi skylldir til at fara til þinga nema biscups armaðr. sænndi^[14] þæim boð [i bygð sina.^[15]

Vm hælgi.^[16]

16   Nu byriar maðr^[17] færð sina a laugardægi. firi non.^[18] mæð [klyf. eða fatlbyrði.^[19] fare meðan synkt er.^[20] siti kyr meðan hæilagt er. En ef hann fær a^[21] hælgi. þa liggta^[22] uið .vi. aurar silfrs. En ef hann gerer^[23] færð sina hæiman^[24] a friadægi. eða fyr i uikunni. þa ma hann fara sæktar laust. mæð sua myklu sem hann fær.^[25] En ef [maðr fær mæð^[26] skip sit a laugar dægi. þa ma hann fara þingat til lannz^[27] sem hann uil. oc kasta fatum up or. flöðar male. oc fara þegar syngt er.^[28] En ef hann fær um hælgi. þa er hann sæckr .vi. aurum uið biscup. En ef hann fær mæð fatum sinum^[29] a friadægi eða fyr i uikunni. þa ma hann fara um hælgi sem^[30] hann uill sæktar laust.

Huat uinna skal um hælgi.^[31]

17   En^[32] ef biorn bær smala mannz. i skoge.^[33] eða bita dyr. þa ma huð af fla. oc föra^[34] kiot hæim [or skoge.^[35] huat dægi sem er. Ef maðr kömr af lannde þui. er lit er kristit. oc sægiz uera cristin. [En ef hann kann^[36] næfna prest. þan er skirði han. oc guðfaður oc guðmoðor. þat hæildar^[37] honum.^[38] En ef hann missir þess.

1. niðr — tilf. B.
2. skall — B.
3. [ en eigi up a land bera at þurka ok — B.
4. þeirra er olöyft er — B.
5. .xij. — Overskr. B.
6. ok hefuer han till — B.
7. [ mgl. B.
8. [ sua mykit sem þeir nöyta — B.
9. .xiij. — Overskr. B.
10. Men þeir aller — B.
11. oll — mgl. B.
12. [ gera annat huart — B.
13. þa sekkiæzst þeir — B.
14. gere — B.
15. [ æðr kome boð i bygð þeirra. — B.
16. xiiij. — Overskr. B.
17. Ef maðr byriar — B.
18. hællgi — B.
19. [ lasse teðr byrði — B..
20. en — tilf. B.
21. um — B.
22. honum — tilf. B.
23. byriar — B.
24. hæiman — mgl. B.
25. hefuer — B.
26. [ han kiænnir — B.
27. lændistoðar — B.
28. fara brott þegar han uill. — B.
29. með for sinni — B.
30. þegar — B.
31. .xv. — Overskr. B.
32. En — mgl. B.
33. toge — B.
34. flytia — B.
35. [ mgl. B.
36. [ þa a han att — B.
37. hælldr — B.
38. uppi — tilf. B.