spillir fé. stá stefni heim til þingstefnu ok þing síðan. ok láti bera mannsverk á. En ef syn er fyrir. þá haldi fyrir lögeiðum. eða bæti sem menn meta. En ef hann vill hvárki. þá fari böndr at honum ok taki þat ok hálfu meira. en sá sekr baugl er eigi ferr.]
159 [Hvar er menn leggia hendr sínar saman. ok eru .vj. menn af hvárstveggia hendi. þá skal alt svá halda[1] sem dómr dömdi. En ef fé er fest ok vitu váttar þat. þá skal þat alt halda. En trygðavitni. þá[2] er skeytingarvitni er. þat skal maðr halda ábyrgð tuttugu vetr. en síðan er lýritareiðr upp frá því at þat mál er svá fornt at þat er ur vátta ábyrgð. En kaupsvátta alla aðra skal maðr halda ábyrgð tíú vetr. en upp frá því sveri hann einn. at þat mál er svá fornt. at þat er ur vátta ábyrgð.]
160 |Umboð sitt skal engi maðr meirum manni fá at metorði ne at burðum heldr en hinn er hann á sókn eða vörn við. fyrir utan sóknir konungs eða erkibiskups. En ef annann veg býðr. þá hefir hann fyrirfarit máli sínu. hvárt sem hann á at veria eðr sökia. ok fái ser þegar umboðsmann er hann þykkist þurfa. hvárt sem hann er siúkr eðr heill. hvárt er hann getr[3] eða þarf. iuuau fylkis eða utan.|
161 |Hauldr skal taka at rétti sínum .iij.merkr. En þaðan vex þriðiungi rétlr hvers manns npp frá hauldi. ok svá þvérr.|
162 |Ef maðr iafnar manni við berendi.[4] hver sem sú[5] er. þá er þat[6] fullréttisorð. ef hinn skírskotar. gialdi hauldsmanni .iij. merkr. árbornum manni .ij. merkr. reks þegni .xij. aura. leysiugia syni mörk. ok svá hinn þriði taki mörk. Silfrmetit[7] skal fullrétti hvers manns nema þyrmslamanna. ok .iij. tigir peninga í eyri hvern. hvárt sem gengr vegit eðr talit. Leysingi .vj. aura ef frelsisöl hans er gert. elligar hálfa mörk.| [En ef maðr kallar mann sannsorðinn. þá er fullrétti.] |En ef maðr iafnar manni við uxa eða við hest eða við eitthvert kvikindi þesskyns. þá skal hálfrétti uppi vera. En ef menn mælast illa við eða[8] geyast þá skal orð orðs hefna.|[9]
163 [Allir menn er ganga húsa meðal ok eru eigi þyrmslamenn. ok þó heilir ok vilia eigi vinna. þá er hverr þeirra sekr .iij. mörkum. svá karl sem kona. En ármaðr eða
- Jvfr. Cap. 159. F. X. 28. Cap. 160. F. X. 29. Cap. 161. F. X. 34. Cap. 162. F. X. 35. Cap. 163. F. X. 39.
- ↑ Stykket fra Cap.s Beg. staaer paa to Steder i Y.
- ↑ þat — Fr. L., rigtigere.
- ↑ gerir — Fr.L. mindre rigtigt.
- ↑ berkvikindi — X.
- ↑ sá — Y.
- ↑ þar — Y.
- ↑ Siálfmetit — X.
- ↑ ok — Y.
- ↑ Capp. 161 og 162 staae i aabenbar Modsigelse med Cap. 47, og ere derfor rimeligviis kun ved en Uagtsomhed her komne ind fra Landsloven.
