sek við konung.[1] en ekki optar. púta er hon siðan.| [En ef maðr æstir mann taks til dóms. ok kennir honum at hann hafi gert systur hans barn þá skal hann sveria eið. at hann á ekki þat barn er honum er þar kent. ok hann er taks fyrir æstr. þá leiti hon faðernis at barni sínu. en hann skal gialda merkr .iij. frændum hennar fyrir þat at hann lá með henni.] |nema hann þori sveria. at hann kom aldrigi þá kostu hiá henni at þau mætti barn geta.|
127 [En ef ættborin kona fyrirliggr ser ok verðr sek við konung. þá skal gialdkyri bióða frændum ok vinum at þeir leysi hana undan. en ef engi vill undan leysa. þá skal gialdkyri selia hana til þeirrar skuldar innan lands. en eigi utan. En ef leysingia manns fyrirliggr ser eða friálsgefa. þá er hon sek við skapdróttinn sinn .iij. mörkum. iafnt hinn fiórða sem hinn fyrsta. en sá er lá með er sekr .vj. aurum við hann. ekki á konungr á því.] |Tólf aura á maðr á ambátt sinni hinni beztu. ok .ij. aura á hverri annarri.|
128 |Ef maðr vænir konu hóri. ok má ekki satt gera. þá er hann útlægr.|
129 |Ef maðr tekr birgiskonu ser ok hefir vátta tvá viðr ok gengr í liósi í hvílu hennar. þar á konungr öngvan rétt á. en frændr eigu rétt á.[2]| [Nú ef hann liggr med henni í annat sinn. þá skal hann böta syni sínnm slíkan rétt sem áðr bötti hann frændum hennar. En ef annarr maðr liggr með birgiskonu hans. þá skal sá böta honum .xij. aurum at rétti sínum.]
130 |Allir skulu eld ábyrgiast. þeir er í höndum hafa. en búandi fyrir þá menn er hann skal upp halda orði ok eiði fyrir.| [Eld skal eigi bera um stræti úhuldan. en ef berr. þá skal sá skírskota er næst var staddr.]
131 [Ef eldr kemr í hús manns ok er svá mikill at logi verðr liórum hærri. þá er hann sekr ertogum .ix. þó at menn slökkvi innangarðs. en ef hann vex. ok fá þeir eigi slökkt innangarðs. þá renna menn til annann veg strætis. þá er hann sekr .iij. mörkum við konung ok böarmenn. En svá skal til elds renna. at hafa með ser vatnssá. fötur eða bytti eða bolöxi. En hverr er ekki hefir eitthvert þetta. sá er snattaðr maðr ok er sekr .iij. mörkum við konung ok böarmenn ok réttlauss. þó at hann fái úvæni.][3]
132 [Ef maðr skal láta ser vitni bera til arfs. þá skal svá bera láta. at móðir hans var mundi keypt. ok þar váru brúðmenn .ij. ok brúðkonur .ij. ok þar var innkeyptr
1) 2) 3)
- ↑ ok þrísvar er hon &c. — mgl. Y.
- ↑ en frændr &c. — mgl Xb.
- ↑ Herefter tilf. Y. fölgende Bemærkning: „þá talar um drukna menn, hvörnin þá skal heimleida, og um ruplan þeirra, þad finst mótlíkt í Biörgvinar lögum; svo ef menn hitta á konu drukna og brýtur til sæmnis og hefir at hádungu, sá er utlægr og hvers mans nídíngur. þá talar um Gestfedrismann, bæde á lande og á skipe, stendur i Gráfugl.“ (See Bergens Bylov, Bœarskipan Cap. 2. og Fr. L. IX. 5.).
