| 326 | Ældre |
118 [Ef maðr drekkr búfé manns ok gengr undir kýr. þá er hann útlægr ok hverr peningr fiár hans. nema hann syni með settareiði ok fangavitni. Svá ef kona miólkar búfé öðru en hon eigi. en ef hon verðr sönn at því. þá lúki þiófssök. elligar syni hon með settareiði. ef eigimá satt gera.]
119 [Ef maðr gengr í garð manns ok stelr káli eða hvönn eða laukum. ok nerðr lekinn þar með svá miklu at penings er vert. þá er sá merkrþiófr. fari hans mál sem annarra þiófa. ok réttlauss þó at hann se þar barðr.]
120 [Ef hitt verðr fé í húsi búandi í heraða. þat er stolit var í kaupangi. en sá spyrr hví þar kom. en hann lézt keypt hafa. eðr kveðr hann ser selt vera at hirða. eða segir hann ser gefit hafa. eða kallar hann fóla þann borinn á hendr ser. þá skal hann æsta hann taks til móts í kaupangi. en þá fari siðan mál þeirra sem lög eru. því þar skal hverr heill verða sem haltr varð.]
121 |Um mannhelgi vára ok um þýfsku. þá skal sökia um langaföstn ok nm iól ok á sunnudögum. sem þess ámillum. ok svá skal sá veriast er kenzl eru á hendi á þeim tíðum sem þess á medal.|[1]
122 |Ef maðr liggr með konu annars manns. þá á búandi hennar þrenna réttu á henni. ok söki á móti.|
123 |Svá er enn mælt. ef maðr giptir dóttur sína eða konu þá er hann gipta skal. þá skal hinn er eiga[2]2 skal festa henni þriðinngsauka á móti heimanfylgiu hennar. [En ef hann missir konu sinnar. þá skal hann erfingia hennar gialda ekki ur þriðiungsauka. en ef hon missir hans. þá skal hon hafa þriðiungsauka sinn allan. hvárt sem eru erfingiar til eða eigi. Svá skal vera allra manna imilli er nú lifa þá er lögbók er gör.]
124 |Engi maðr má aflaga kaupi kaupa um kvennagiptir allar. hvárki karl ne kona. en þó at kaupi. þá skal eigi haldast.|
125 [Ef maðr hleypr á brot með festarkonu manns. þá skal böta fullretti hinum er festa hafði. ok svá föður hennar ok fullrétti. En ef föður er kent hans ráð se til at hon er á brottu. þá er lýritareiðr fyrir þat mál. eða gialdi slíkt fé sem henni skyldi heiman fylgia.]
126 |Slíkan rétt á faðir at taka á dóttur sinni sem á siálfum ser. ok svá bróðir á systur. þrísvar skal böta rétti ef kona fyrirliggr sér. ok ekki optar. ok þrísvar er hon
- Jvfr. Cap. 122. 126. F. V. 27.
