104 Hvervítna þess sem menn skil a um sætr eða landamerke utangardz eða innan. þa skal sa hava sitt mal er vitne bera i hag nema huartveggi have vitne. þa skat la hava sitt mal er sueria vil. Nu vilia bader sneria til eda hvarge þa skal briota sunndr i miðiu þat er þa skil a um landamerke. Allt þat er menn skil á þa ma vitne bera sa er vil. frials maðr oc fulltida. hann skal sna at orde kueða at her skil oc þa er ræt at minne samvizko.
105 Nv skil menn a um landamerki innangarðz a akr eða eng eða toðor oc mæler annarr huárr sua. þu hever vunnit um þat er ek atte at uinna. oc hever þu iorðu stolit. oc marksteiua uppgravit þa skulo þæir menn tilkalla. þa er kunigazt er um landa merki þæirra a mille. þa ef þæim syniz sem mork stande rælt sua sem niðr varo sett fire andverðo oc bioða þæir vitni sin til þess þa er vel. En ef mork ero upplekin oc selt huergi niðr oc vunnit um. þa skal giallda loð oc landnám. þeim er iorð a. Nu ef hann hever mork upptekit oc sett niðr i oðrum stað oc fært a hins lut er a mot honom a þa er hann þiofr oc utlægr.
106 Nv a maðr eng i annars manz lande þa skal hinn eigi bæita engi þat fra þui er .vj. vikor ero af sumre. En sa er engit a skal þat fyrst lata vinna. nema hann vili toðo sina fyrr vinna. en ef hann vinnr eigi sem nu er mælt oc vil hann þo vuonnit[1] hava. þa er hann sekr.vj. aurom. oc uheilagt bæðe heyit oc sua engit. en ef hann a engiar i fleiri manna londom þa skal hann sitt sumar huert sla oc eigi fyr heima en þau ero oll slegin. kost a hann at beita engi sitt ef hann vil þat helldr en sla. manni er skyllt at gera loggarð um hey sitt. þat er hann a i annars mannz lande. oc sua ef annar a beit i orskotz helge við þo at i hans lande se. En ef hann gerir eigi sua þa er heyit uheilagt við fe þess er beitina á. en hann er sekr .vj. œrom við hann. baðer skulo þæir faunn uundan færa ef þarf.
107 Bonde a at lanndnámi ef hann a iorð halvan annan[2] …
108 viss eða suerr hann til lyritar eið. þa skal hann hava þat er hann kallar til. oc verð fire hitt er logat er. Nu koma eigi eigendr til. þa skal hann segia til um sumarit a alþinge huat fe þar er rekit. hann skal sua jafnan laust lata sem eigendr koma epter anuat huart fe eða verð. En þat er engi verðr eigande til. þa eignaz hann. En ef landeigande lætr eigi virða vagrek. eða ferr oðruviss með en nu var talt. þa
- Jvfr. Cap. 104. G. 86. Cap. 105. G. 89.
