Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 271.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
271
Hákonarbók

grið a sumarsdege. en halfsmanaðar a vetrardegi. Sua er oc mællt at ongom manne skal þinggǫngo synia nema þæim mannzbana er vegr mann a þinge. oc verðr tekinn i epter rás. oc þiove þæim er foli er bunnden a bak. En ef maðr verðr utlægr a heraðs þinge. eða a orvarðinge þui er þar er. sem herat[1] þing er skipat. Nu vil þesse maðr þar bæiða ser þinggongo. þa skulo bændr æigi iata honom. en hverr maðr annarra skal eiga þinggengt. oc veri þar mal sitt. með logom. en ef honom er bannat eða syniat þinggongo. þa ma þann mann eigi utlægan gera a ðinge þui. En eptir þat þing þott hinn deye or sarom. þa varðar þat ekke bondom en bane fare utlægr.

33   Ef maðr er eigi færr til þings sa er særðr er. þa fare sa epter mælande hans er rætr er hvart sem þat er með frændsemi eða umboðe til. oc skal selia grið oc festo taka eptir þui sem hinn sare. En þau grið oc þa festo skal hann sua hallda oc aller hans frændr sem hann have sialfr festo tekit. oc sellt grið. En ef sa atburðr verðr at menn søraz eða liostaz oc er hvarge til þings fær oc fester huarstuegge eptirmælande oðrom log eða umdæmi goðra manna. þa skat su festa oc griðsala standa af hvárstueggia hende at iamfullo sem þæir have sialver grið sellt oc festo tekit. en fe þæirra i veðe er verk gerðo hvárs við annan en eigi þæirra er festo. nema sua se skilt. En ef maðr anndaz or sarom. þa skulo arvar þui male skipta eptir goðra manna umdømi. Sialfr hann ef hann liver til alsættar en eigi hinn er festu tok nema hann se arve. Hveruitna þess er menn hittaz a með vanndræðom oc verðr tuinne orvarþing oc i sinom stað hvárt oc koma baðer til fimtar þings þa skal sa fyrre sin vitni ryðia er fyrre skar ǫr upp oc niote þar vitna sinna allra þæirra er hann høver til. en hinir lyðe til meðan oc stande udæmt mal þæirra til þess er hvarertueggio hava rutt sin vitni. en bætr[2] mete vitni þæirra. En ef aðrertueggio leggia fyrr dóm a. oc troða þing oc vitne hinns. þa hever sa firefaret sokn sinne. en hinn sekr .iij. morkom er dóm lagðe a. En hverr annarr bauge er vapnom hellt upp en hinn have sitt mal er a logom stendr.

34   Ef vitne manz ferr til þings hvart sem er. þat er viglysing skal fram bera eða nattstaðarvitne. þa er þæir mæta monnom er a þinge varo þa skulo þæir skirskota unnder þa er a þinge varo at þæir villdo vitne bera ef pæir mætte komaz til þings þa skal þat vera at fullo er þæir bera a næsta þinge. En ef þar[3] sker ór er þingboð skyllde. þa varðar pat ekke bondom er[4] hinn firðan sek liðe manna. oc þo elgi firefarið sokn sinne. ef menn vilia mæla um. En enge maðr verðr at male felldr nema ór eða maðr stefni honom þing.


Jvfr. Cap. 33. F. V. 6. 7. Cap. 34. F. V. 12.

  1. Skrf. f. heraðs.
  2. Skrf. f. böndr, see Fr. L.
  3. Egentlig skulde dette Ord efter Forkortningen i Mbr. læses þat, men Fr. L. har þar, hvilket giver bedre Mening.
  4. Skrf. f. en.