| Frostathings-Lov. (XIII.) | 243 |
gras á.[1] þá má frá grasi mæling hefia. En um þær ár allar er eigi eru flotrennar. þá scal þar gerða yfir ef vill. oc á hann iörð báðum megin til. ef þeir er fyrir ofan sitia segia at eigi var svá gört um daga Ólafs hins helga. þá fari þeir til oc festi lög fyrir oc leggi fimtarstemnu oc nióti sá vitnis síns er gerði.
10 Ef maðr tecr eikiu manns or eicliði. oc hefir annattveggia upp at á eða niðr. þá hafi hann á byrgt til þess er aptr kemr. oc gialldi áfang[2] þeim er á. yfir á þvera scal hafa eikiu hverr er vill at orsekiu. Upp scal draga eða festa eikiu manns. eða ábyrgiz hann er út recr. oc geri sá festi í er á. En ef maðr hefir haft lendistöð á iörðu manns [á .x. vetrum[3] eða lengr. þá scal engi öðrum banna. oc svá vegu alla tit sallts oc til sióar oc til marcar upp oc svá at endilöngu heraði. En ef maðr bannar veg þann manni. þá scal hinn beiðaz[4] vegar með vátta. En ef hann lætr hann eigi hafa veg þann. þá scal hinn þing kenna oc hafi þar vátta sína frammi at þingi. at hann hafði þar veg at fornu fari. þá sculu þeir þann veg hafa. en ef þeir standa fyrir. þá eru þeir allir útlagir hvat sem þeim verðr veitt. en hinir helgir er til sökia. Sama hætti ferr um lendistöð[5] ef bannat er. En ef maðr höggr við í mörcu manns at úleyfi. þá scal hann leiða menn til stoms.[6] oc láta siá viðarhöggit. söki hinn síðan til landnáms oc til viðarverðs. oc meta scal þann í mörcinni þar[7] sem höggvinn var. En ecki scal höggva í annars manns mörcu nema farargreiða bót. hvárt er bilar at sleða eða at scipi. eða til elldsneytis ef úti býr. eða gialldi landnám.
11 Ef maðr festir lög fyrir haga sinn oc er ort í síðan. sá er secr ránbaugi við konung oc landnám silfrmetnu þeim er iörð á ef hann verðr sannr at. En ef hann stendr hann eigi. þá leiði menn til stoms oc sýni áverca oc láti meta viðarspell oc kenni þeim er hann vill. oc stemni honnm heim til þingstemnu oc þing síðan. en hann sýni ef hann vill með lýritar eiði. En ef eiðr fellz. þá gialldi hann landnám silfrmetit oc viðarverð oc ránbaug konungi. En ef hann vill eigi[8] fé festa ne eið. þá beiði sökiandi böndr atfarar at taca fé slíct sem hann er secr. oc annat slíct á ofan. oc hafi böndr eið. En ef festir eið oc fellz. þá hafi sökiandi kent þing á mánaðar fresti. oc þat þing siálfstemnt. þá beiði sökiandi böndr atfarar sem áðr var sagt. oc taci fé slíct sem áðr var upp sagt. Engi scal fara í natascóg annars. en ef
- Jvfr. Cap. 10. G. 92.
