Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 232.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
232 Ældre

er nú ero tilscildir. þá scal hon eigi eiga cost meira at taca ser til heimanfylgiu. En ef hon tecr annan veg en nú er scilt þá halldi því at eins at broðir hennar vili þegar hann verðr fulltiða.

Um heimanferð systur.

10   Ef bróðir giptir systur sína með frænða ráði sá er ellztr er. oc eru sumir í úmegð. þá scal þat hallda svá sem þeir væri allir fulltíða.

Um úfest réttar mál eptir framfarinn mann.

11   Ef maðr sneypir dóttur manns eða kono. eða viðr hann eitthvert verc þat er maðr á réttarfar á. oc er þat öllum [mönnum heyrum[1] cunt. oc fellr svá í frá at engi[2] cemr festa á mál þeirra. þá á hinn sócn við arfa hans ef arfi hefir fiárlut eptir hinn dauða. En því at eins scal arfi greiða þann rétt er úfestr var. ef hins fiárlutir vinnaz til er frá er fallinn um fram forlagseyri oc aðrar sculldir. hvárt sem vinz til hálfréttis eða fullréttis.

Hvern rétt er faðir á á dóttur.

12   Maðr hverr á fullrétti á festarkonu sinni iamt sem eigincono svá lengi sem scilt er. en ef hon sitr heima á föður fleti eða bróður. þá eigu þeir oc fullrétti á henni sem festarmaðr hennar.

Ef annattveggia hiúna hórar annat.

13   Ef maðr á eigna[3] cono ser oc legz hann með annarri cono. hvárt er þat er utan húss eða innan húss. gialldi henni .iij. mercr hvert sinn.

Ef kona legz með manni.

14   Ef cona legz með manni undir búanda sinn eða scilsc hon við hann saclaust móti guðs lögum. þá hefir hon fyrirgört mundi sínum oc þriðiungsauca. En ef búandinn býðr henni samvist. en hon vill eigi. þá scal öllum fiárlutum búandi hennar varðveita (meðan hon lifir. en síðan take sá heimanfylgio hennar)[4] er þá er arfi hennar næstr. oc engan þriðiungsauca. En ef þau sættaz á mál sín octecr hann við henni.[5] þá fari fé þeirra sem mál þeirra væri spellalaust. En ef henni verðr sá glöpr optar fyrir. þá scal hann þó fiárlutum varðveita meðan hann er lífs.[KM 1] at hann vili eigi[6] við henni taca. en síðan fari sem áðr var mælt. En ef hon hefir eigi verit við þann glöp kend. oc heitir hon yfirbótum við guð oc búanda sinn. oc býðr búanða sínnm samvist. en hann vill eigi eiga hana. þá hafi hon heimanfylgiu sína.


Jvfr. Cap. 12. G. 197. 201. Cap. 13. 14. Hk. 54.

  1. [ heyrum mönnum — b. f.
  2. eigi — e.
  3. Saaledes rettet af Arne M. fra æinga i d. æinga — b. c. e. f.
  4. ( ) mangler i alle Afskrifter, men findes i det næsten ligelydende Cap. i Hk., ligesom og i det tilsvarende Cap. i den nyere Landslov, og er aldeles uundværligt for Meningens Skyld.
  5. henni mgl. — c. d. e. f.
  6. eigi — mgl. b. f.
  1. meðan hann er lífs maaskee rigtigere meðan hon er lífs; jvfr. Hk. 54.