| Frostathings-Lov. (X.) | 227 |
En ef þræll leypr frá dróttni sinum innan laga várra oc utan fylkis. þá leysi dróttinn hans hann undan með .ij. aurum silfrmetnum af þeim er tóc at unningia lausn. en utan laga várra at hálfri mörk.
41 (xxxix.) Ef maðr sitr á rossbaki en annarr lýstr ross undir honum fyrir framan söðul. þá scal sá giallda .vj. aura. en hálfa mörc fyrir aptan söðul. En ef hann fellr af baki þá er fullrétti uppi. En ef hann skeiniz. þá er sem hann hafi siálfr gört ef hinn vill er fyrir verðr. En ef hann leggr ekki í. þá á konungr ekki á því. En ef lýstr ross þat er cona sitr á baki. þá liggr iamt við oc undir carlmanne se lostinn. en ef hon fellr af baki. böti henni hálfrétti. en búanda hennar öfundarbót En ef lýstr ross við garð bundit. gialldi eyri þeim er á. En ef maðr tecr ross manns hvárgi sem bundit er oc ríðr í brott frá honum. þeim sem rossit á. hann scal böta aurum .vj. silfrmetnum haulldi. hálfa mörc árbornum manni. þrimr aurum recsþegni. .ij. aura[1] leysingia.
42 (xl.) Þat er annat fornæmi ef maðr tecr scip manns með árum oc með þilium. hvárt er eigande ser eða eigi. þá liggr þar sama gialld við oc sama hætti. En hvárt sem maðr tecr ross eða scip þá hafi sá ábyrgð er tóc til þess er aptr cemr.
43 (xlj ) En þat er .iij. fornæmi ef maðr tecr screiði manns ef hann ferr til þings eða til kyrkiu eða ferr hann leiðar sinnar. þá er oc[2] sama gialld. En ef maðr tecr ross manns í haga úti eða scip í[3] nausti at úleyfi hins er á. þar scal eigi meira giallda en .ij. aura silfrmetna at áfangi. En um öll fornæmi oc áfang þá scal hverr giallda fulla sect. hvegi margir er at voro.
44 (xlij.) Konungr á ekki[4] áfang á hirðscipum sínum oc á hirðhestum. en þræll á ekki áfang á sinu fé. En ef maðr hittir þræl manns á hesti sínum eða á scipi. þá á hann ecki á ser þó at hann se barðr. en dróttinn hans gialldi ekki áfang hvert er þræll tecr ross manns eða scip.
45 (xliij.) Ef maðr lér manni ross síns eða scips. oc vill sá hafa at þörf sinni er léð var. en hinn ferr til er léði oc tecr af honum lánit. þá gialldi sá áfang er átti scip eða ross. en ef hann hefir lengr en lét var. þá gialldi sá áfang.
- Jvfr. Cap. 41—44. G. 92.
