| Frostathings-Lov. (IX.) | 213 |
at leysingi hans átti. En ef honnm var óvisavargr. þá sanni hann með lýritar eiði. En ef leysingia manns fyrirliggr ser. þá scal hon giallda scapdróttni sínum .iij. mercr. oc reiði sá maðr fé þat er vill. En ef hon vill brigða sic síðan. þá scal hon fara at[1] leiðzlu sem mans maðr til scapdróttins. En ef ættborinn[2] maðr teer leysingia manns. þá er hon secc við scapdróttin sinn .iij. mercr. en börn þeirra or þyrmslum.
17 Haulldr scal gefa syni sínum þýbornum oc fóstra sínum hvárumtveggia .xij. aura sylfrmetna ef hann vill fyrir utan erfingia sátt. En þó at annarr þeirra se til. þá scal hann eigi meira gefa fyrir utan erfingia sátt en .xij. aura. svá sculo þeir oc fóstra sínum gefa ef þeir vilia. árborinn maðr mörc. svá micit hverr sem maðr[3] er borinn til.
18 En hverr maðr scal tíunda fé sitt er vill. oc þeim um bióða er vill. hvárt er hann er heill maðr eðr eigi. at sá geri fyrir önd hans (er hann)[4] býðr um. oc fiórðung fengins fiár. en eigi scal maðr taca or fé síno meir en nú er mællt fyrir utan erfingia sátt. nema fiórðung fiár.
19 Ef maðr rýfr trygðar. þá er hann tryggrofi. en þó at hann riúfi tryggvar . er eigi ero at lögum tryggðar. þeim er tölld ero á bóc várri. þá varðar honum þat ecki. En ef maðr sceytir iörð cono sinni fyrir þriðiungs auca. oc missir hann cono sinnar við. þá verðr hann siálfr arfe iarðar þeirrar.[7] fyrir því at þau ero lög vár. at slícan eyri scal hverr maðr af hendi ser reiða sem hann tóc oc heimanfylgio. En ef bónda missir við fyrri. þá eignaz hon sialf þriðiungs auca. ef hon hefir eigi fyrirgört.
20 Siálfr scal hverr ráða fé síno meðan hann má sitia í öndvegi síno. svá cona sem carlmaðr. En ef maðr verðr svá vandvita[8] at þat syniz bauggilldismönnum oc nefgilldismönnum at hann cunni eigi ráða fyrir fé síno. þá varðveiti sá er arfe er næstr. En þat fé scal eigi selia frá þeim er á. en af því fé scal hinn fá alla atvinnu svá sem þeirra er beggia sömd í.
21 Alldregi má carlmaðr cono í ætt leiða oc eigi cona carlmann.
- Jvfr. Cap. 17. 18. G. 128. 129. Cap. 20. Hk. 76. (ligelyd.)
