| Frostathings-Lov. (IX.) | 209 |
hökilinn. oc gera scó or. þar scal faðer láta ættleiðing stíga í. oc hafa sunu sína[1] þá í faðmi ser er í ómegð ero. en þeir sculo synir hans í þann scó stíga er fulltíða ero. En ef hann á sunu enga arfgenga. þá sculo þeir menn í þann scó stíga er þá ero arfi hans næstir. en þann mann scal leiða á reca scaut oc rygia. Iamt sculo conor bera vitni þeim manni sem carlmaðr[WS 1] [til ættleiðingar[2] at fullu. oc scór sá er þeir stigu í ef hann er hirðr. þann þýborenn sun scal í ætt leiða er honum er frelsi gefit. oc gefr annarrtveggia faðir eða bróðir. eða hvegi maðr er arfi hans er næstr. hvárt sem sá er ungr eða gamall. oc iáta þeir menn er arfi ero þá[3] næstir þeirra manna er þá vilia mann í ætt leiða. En iamt scal friálsrar kono sun sem þýiar í ætt leiða. Svá sculo aller bauggilldismeuu ættbornir leiða mann í ætt sem faðir eða bróðir ef þeir ero eigi til.
2 Ef menn falla í orrostu oc kemr engi[4] á braut eða drucna allir eða inni brenna allir. þá fari arfr þeirra sem þeir hafi allir senn lálit líf sitt.
3 Menn þeir er gestfeðra ero mega[5] gefa arf hvárt sem er carlmaðr eða cona. Carlmaðr má gefa arf sinn ef hann er heill maðr. en hann má taca aptr giöf sína. en annat sinn má hann eigi taca aptr giöf sína.
4 Kona má gefa .iij. sinnum arf sinn oc hallda hit þriðia sinni. en eigi má gefa nema heill maðr se. oc þar rýfa í[6] þrimr stöðum þeim sem gefa scal. at kirkiu oc á þingi oc at samcundu. Með trygðum scal gefa ef iarðer ero. en ef annat fé er. se sem váttar vitu. oc þá svá at eigi komi sceyting á. en tíundar giöf er oc bersc vitni þat. oc svá ef maðr gefr fiórðung or fengnu fé oc ero iarðer í. þá scal hallða ef váttar vitu. þó at eigi se sceytt.
5 Ef maðr[8] á iörðu manns er gestfeðri er. oc verðr hann dauðr. ef hann átti til .vj. aura eða minna. þá hafi sá er iörð á oc [bú=búlutu öll.[9] oc allt þat er rótfast er í corni eða heyi. oc hvert tré er grafit er í iörð niðr. en ef meira má en .vj. aura. þá á konungr þat hálft er auc er. eu sá hálft er iörð á. En ef gestfeðri verðr dauðr á scipi manns. oc á hann eigi meira en .vj. aura. þá hafi scipdróttinn allt. en ef meira er þá á[10] konungr hálft þat er auc er. en scipdróttinn hálft. En ef hann er
- Jvfr. Cap. 2—5. Hk. 71. (næsten ligelyd.) G. 108-113. 129.
- ↑ sæna — c. d. sana — b. f.
- ↑ [ mgl. f.
- ↑ þa — mgl. e.
- ↑ maðr — tilf. e.
- ↑ mego — c. e. f.
- ↑ á — b. f.
- ↑ er — mgl. b. f.
- ↑ Her synes et Ord som býr eller noget lignende at være udeglemt. See Hk. 71.
- ↑ [ buluto alla — Hk.
- ↑ á — mgl. b.
- ↑ I Texten: carlmadr.
