| Frostathings-Lov. (IV.) | 171 |
hinn fullum giölldum er af hió. En ef þeir vilia hvárki synia ne böta. þá fare þeir aller útlager þegar á fyrsta þingi.
43 ((xlj.) En[1]1 ef maðr gellder mann friálsan oc friðheilagan eða tungu scerr or höfði manne. sá er útlagr oc eigi alldregi landkvæmt síðan. Ör scal scera oc fara láta oc kome þeir til þings er meidder ero. nú verða .iij. menn útlager um. einn er ör scar en .ij. er hélldu. Sá scal ganga er tunga er or scoren or höfði oc vita ef hann kenne sinn úgangs mann á þingi. en ef hann kenner þann mann.[2]2 þá scal hann stinga á þann mann öxarscapte síno. þá scal sá vera útlagr. en ef hann er eigi á þingi. þá scal hann rista namn hans ef hann kann rúnar. en ef hann kann eigi. þá bendi hann þeim bendingum er menn viti hvat sannast se.[3]3 þá fare þeir .iij. útlager er þess ero valldande. tveir er á hélldu en hinn[4]4 þriði er or scar. En ef hann kenner fleire mönnum þat verc. þá scal sá hafa fyrer ser[5]5 lýritar eið.
44 ((xlij.) Ef maðr stingr augu or höfði manne. þá verða menn .iij. útlager um þat verc. einn er sá er or stacc. en .ij. er á hélldu. en þar scal einn lýritar eíðr fyrir ef hann kenner fleirum mönnum. En ef þeir bötast fyrir. þá sculo þeir aller gera honum .xij. kúa bú. oc .ij. rossa oc .iij. mansmanna. En ef þat bú verðr dautt fyrir honom. þá fare þeir til oc gere bú annat. slict hit sama. oc svá hit .iij. sinn ef hin fyrre falla. en þá hafe hann svá búit. en þá sculo váttar trygðar þeirra á millum. en konungr taki scógar caup eigí fyrri en gört er búit fyrsta.
45 ((xliij.) Ef maðr höggr nef af manne. þá scal hann böta honum aurum .xij. silfrmetnum. því at silfrmetenn scal árborins manns eyrer allr í mannhelgi. nema þyrmsla manna. en ef svá er at grön fylgir. þá sculo uppi .iij. mercr. en ef maðr særer mann á nefe. þá scal áliótz eyrer[6]6 uppi oc scal svá hvervitna er eigi hyll háre[7]7 eða klæðom. En sá scal áliótz eyrer er valinkunner menn meta. En ef maðr rer[8]8 mann í lið. þá er í rist hálf mörc en í kné oc í miðiom[9]9 .vj. aurar. En ef maðr lýstr tenn or höfði manne. þá scal holf mörc at[10]10 hverri. en .iiij. ero í öndverðu höfðe. en vígtenn ero fiórar. þá sculu .ij. aurar at hverri. en fyrer iaxl hvern eyrer. en ef maðr höggr eða lýstr eða stingr tenn or höfði manne. þá ero iamdýrar sem áðr er talt oc fullrétti at fornaði. En ef maðr höggr augu or höfði manni. þá sculu uppi mercr .iij. oc læcnisfé oc lögbaugar konunge. En ef lýstr. þá gialldi merkr .iij.
