| Frostathings-Lov. (IV.) | 169 |
hon hefer drepit. en hálf giölld ef hon hefer rádit. En af fé hins er drap. þá hafí frændr hins full giölld en konungr þat sem auc er bæði í landi oc lausum eyri. en hann óbóta maðr. En ef hon syniar vercs eða ráða. syni með iárnburði. En ef búandi gengr ofgöngom yfir kono sinni nauðsynia laust. oe vitu návistar menn scil á því. oc rennr hana bræði oc verðr honum at scaða. þá fare af lande oc dveliz utanlands epter því er[1] erkibyscop ser at ráði. oc epter málavöxtum. en frændr hafe slícar bötr af fiárlutum sem góðum mönnum sýniz. en konungr scógarcaup ef hon kemr aptr at ráði erkibyscops.
36 Faðer ábyrgiz verc barns síns til þess er[3] þat er .viij. vetra gamalt. en .viij. vetra gamall maðr scal taca hálfrétti oc svá böta til þess hann er .xv. vetra gamall.[4] Svá oc ef ómage spiller fé manns. þá gialldi hann hálfum giölldum. eða sveri lýritar eið. ef mál er svá micit at lýritar eiðr kemr til.
37 (xxxv.) Svá er oc mælt at hvervitna er ráð ero til sett at gera manni fiörscaða.[6] þá halldí hann upp fyrir lýritar eiði. ef þau mál ero er settar eiðar koma til. ef hann hefer gört. en eins eiði ef minna er. eða hann gialldi hálfum giölldum. en ef hann vill eigi giallda. þá stemni sacar ábere honum heim til þingstemnu oc þing síðan. en á þingi því gialldi hann hálf giölld eða fare útlagr.
38 (xxxvj.) Ef maðr fulltíða kenner þat manni at hann[7] hafi misleicit hann í ösco svá at réttar stað nemi á. en hinn syniar. þá syni með lýritar eiði. en ef[8] hann verðr sannr at oc kallar sætzc hafa fyrr. þá hafe þau vitni framme er scil vitu á at hann hefer sætzc við fiárhallds mann oc frændr. en ef hann hefer eigi[9] þau vitni til er við voro. sanne með lýritar eiði eða gialldi hálfrétti. en hinn tryggrofe er á gengr sætt síðan er þessi vitni ero boren. oc svá ef fyrr gengr hann á. ef þau vitni berasc síðan á hendr honum.
39 (xxxvij.) Nú ero conor pær siau er maðr má vegaz um sectalaust við konung oc við frændr oc gefa dauðum söc. ein er kona manns. önnor moðer. .iij. dótter.
- Jvfr. Cap. 37. G. 162. Cap. 39. 40. Hk. 23. G. 160.
- ↑ at — c. e., ogsaa d., men rettet af Arne M. til er
- ↑ sins — tilf. c. e., ogsaa d., men udsl. af Arne M.
- ↑ at — c. e., ogsaa d., men rettet af Arne M. til er.
- ↑ maðr — tilf. c., ogsaa d., men udsl. af Arne M., ligeledes c., hvor det er udsl. med lysere Blek. f. udel. ogsaa gamall.
- ↑ fiarscaða — b.
- ↑ fiarscaða — b. f., ogsaa d., rcttet dertil fra fiörsaða af Arne M.
- ↑ hann — mgl. c. e.
- ↑ ef — tilf. i d. af Arne M.
- ↑ eigi — mgl. b. f.
