Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 155.jpg

Frostathings-Lov. (III.)

155

Huerso raða fars skal leita ser.^[1]

22   xxij. Nv ef maðr uil dottor sina gipta eða þa kono er hann a forræðe a at lagum. hann skal taka vatta .ij. með ser af hins hendi er fa uil oc fretta^[2] at ef hon vili þui vmræðe fylgia er sa leggr firir hana er þa a forræðe hennar^[3] at lagum. En ef hon suarar ual eða þegir þa se þui skirskotat oc se^[4] kona fest at þui. En ef hon nei kuæðr þa se hon eigi fest. En nerge er hon iattar raða fare þa ma sa.^[5] maðr festa oc fa hennar ef uitni^[6] uitu. En þat vitni skal hann eigi lengr abyrgiazt en .xij. manaðe oc ein dagh. Nu uil hon föra rof a festar mal innan þeirra .xij. manaða oc kuazt^[7] nauðigh fest vera. þa niote hann vitnis sins [mote orðom hennar.^[8] oc hafe kono.^[9] En ef [hann þrytr^[10] vitni þa syni hon uilia sins með eiði^[11] oc faðer hennar oc moðer með henne eða^[12] nanasto niðir^[13] ef þau eru eigi til oc luki upp festarmanne i^[14] slikum^[15] öyri sem heitit uar með henne siðan leiti huart firir ser. Ef þesse sundran gerezt siðan brullaup^[16] þa missi hon þriðiungs auka sins.^[17]

Vm utlægan öyri.^[18]

23   xxiij. Ef maðr værðr vtlægr i kristnum rette þa gere biskups armaðr monnum fimtar stefnu til skullða sinna af þui^[19] þingi oc æste^[20] taks^[21] firir fe hans. En ef^[22] veria dömdan^[23] öyri innan fimtar vm sumar en halfs manaðar vm uetr. þa seckizt huer þeirra .iij. morkum uiðr biskup ef armaðr hans skirskotar forstaðu. Sua seckizt oc huær þeirra^[24] .ijj. morkum uiðr biskup^[25] er vndan skytr eða uiðr tekr eða kaupir vtlægan öyri i kristnum rette. en armaðr söke þat fe með þingstefnum.^[26] En ef mænn veita forstaðu eða eru mænn^[27] samuistum^[28] með honum siðan þessar stefnur eru liðnar þa eru^[29] slikri vtlægh^[30] utlægr sem hinn. en fe sinu uiðr konung en hin einn viðr biskup.

Huer utlægr uærðr i kristnum rette.^[31]

24   xxiiij. Sva er^[32] mællt i lagum manna at engi.^[33] værðr vtlægr nema honum stefni þing maðr eða or eða horn i kaupange til motz. En ef maðr gerer til vtlægðar

---

Jvfr. Cap, 23. 24. B. 16. E. 25.

---

1. Ef m. gipter dottor sina. — Overskr. A. Vm gíftingar. — Overskr. S.
2. hana — tilf. A.
3. firir henne — S.
4. þa — tilf. S.
5. sa — mgl. S.
6. vattar — A.
7. kuæzt — A. B. S.
8. [mgl. S.
9. af hennar orðom — tilf. S.
10. [honom bilar — A. S.
11. æinsæiði — A. S.
12. Her begynder Brudst. Y., og vedvarer til Enden.
13. vinir — S. með henni — tilf. A.
14. i — mgl. A.
15. skillum — S.
16. þæirra var — tilf. S.
17. sins — mgl. A. B.
18. Ef m. verðr utlagr. — Overskr. A. Overskr. mgl. S. Vmm utlægðar m. … i cristnum rette. — Overskr. Y.
19. þui — mgl. Y.
20. æsta þann — A.
21. af þui þingi — tilf. A. Y.
22. mænn — tilf. A. B. S. Y.
23. dömpdom — S.
24. þæirra — mgl. A. S. Y.
25. uiðr biskup — mgl. Y.
26. þingstemnu — Y.
27. menn — mgl. A. Y.
28. j samuistu — B.
29. þæir — tilf. A. S. Y.
30. utlegð — A. Y.
31. Um þat at engi verði útlagr nema honom stemni þing. — Overskr. A. Um uttlægh. — Overskr. S. (i hvilken Codex dette samme Stykke ogsaa findes særskilt uden Overskrift: S*.). Huer utlagr verðr at logum eða huæssu frammleiðis skall … — Overskr. Y.
32. enn — tilf. Y.
33. maðr — tilf. A. S. S.* Y.