Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 152.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
152 Ældre

En ef hann fær hennar eigi sem nu er skillt þa seckizt hann uiðr biskup .iij. morcum En forræðes maðr kononnar söke hann til fear sem [mællt er[1] i lagum. Sama mal höfer tilforræðes manz ef[2] hann uelldr frestonom.

Ef maðr legzt með festar kono sinni.[3]

13   xiij. En ef maðr legzt með festar kono sinni. þa giallde hann nanasta nið fullrette. En ef faður missir uiðr firir brullaup[4] innan þeirra .xij. manaða oc er barn getet. þa take[5] barn þat arf faður sins sem moðer vere myndi köypt. En i[6] engom stað aðrum kömr[7] maðr til arfs nema moðer se[8] myndi köypt. eða hann se með lagum i ætt leiddr. En þo at annar[9] festi til þess frillo sina at með þesso logmale skolu born hans til arfs koma. [eða frestar brullaupi firir þessar saker[10] þa stoðar þat ecki þui at huarke skal með þesso arfsuik gera ne brullaup suiuirða.

Vm nunnu uigslu.[11]

14   xiiij. Nv ef kona uil lata uigia sik til nunnu þa skal biskup eigi vigia[12] aðr hann hafe eruingia löyfi til. En ef hon misfer siðan með ser þa skal hon ganga i garð biskups en sa er glæpr hana[13] [þa er sa[14] utlægr en biskup hafe fe hans.

Vm blot a heiðnar uettr.[15]

15   xv. Ef maðr blotar a heiðnar uetter eða fer hann með spasogur eða með gerningum sa maðr er þui lyðir oc þann mann husar[16] til þess.[17] hann er sua utlægr sem manz bane. en biskup a huern pening fear hans. En ef dyl.[18] bere karlmaðr iarn firir. en kona take i kætil. En sa er þessor mal kennir manni þa værðr hann af þui fiolmæles maðr ef skirskotat er. nema hann hafe firir ser heiumilis kuiðiar vitni.

Vm eiða rof oe skript rof.[19]

16   xvj. Nv ef maðr værðr eiðrofa eða[20] skript rofa viðr biskup huart sem er kona eða karlmaðr. En þat er skriptrof ef madr gengr aptr til samu syndar er hann hafðe fyr gort vm þau mal er sekt bitr oc til skripta uaro boren. eða eigi var af lande brott[21] sem skript var boðen[22] giallðe .iij. merkr biskupi oc sua annat sinni oc þriðia sinni. En ef þan gera þat oftar þa er karlmaðr vtlægr en biskup hafe [huern pening fear hans.[23] En kona fare vtlæg nema [runnit se[24] a hond hennar. en seolf hafe hon fe sitt.


Jvfr. Cap. 15. G. 28. 29. B. 16. E. 24. 44. 45. 46.

  1. [fyr er mællt — S.
  2. at — S.
  3. sinni — mgl. S.
  4. bruðkaup — Ac. e. ogsaa opr. i d., men rettet af Arne M.
  5. hafi — Ab. f.
  6. firir — S.
  7. kemz — A.
  8. uæri — A.
  9. maðr — A. S.
  10. [mgl. Af.
  11. Ef k. vil l. v. s. til nunnu. — Overskr. A. S.
  12. hana — tilf. A. S.
  13. siðan — tilf. A.
  14. [fare — S.
  15. Ef m. blotar a h. v. — Overskr. A. mgl. S.
  16. ok hæimar — tilf. A.
  17. til þess — mgl. S.
  18. hann dyl — B. h. dular — A.
  19. Ef m. verðr æiðrofa oc skriptrofa. — Overskr. A. Ef m. v. æiðrofa. — Overskr. S.
  20. ok — Af.
  21. farit — A. S.
  22. boðen — mgl. A. S.
  23. [fe hanz alt — A.
  24. [maðr renni — A. S.