Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 145.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
Frostathings-Lov. (II.) 145

eða i mungat þess skal nöyta oc kasta a uigðu vatne aðr[1] oc miðla uiðr fatöka mænn eptir raðe prest[2] ok sua þat er i urð[3] fællr eða fen oc allt þat er maðr ueit bana til oc eigi hefir drep at bana uorðit. En uilli dyr huært[4] er menn hitta oc fiska oc fugla þat skal eta ef uil.

Ef uæðr heptir mænn i vtt öyum.[5]

43  xliij. Ef maðr er staðen a fiallum[6] eða i vttöyum vm langa fastu oc heiptir[7] hann ueðr. þa skal hann eta huetuitna[8] hælldr en döya nema mann ein.[9] En þa er hann kömr til bygða þa segi[10] þeim preste til er hann ma fyrst hitta eða seckizt hann .vj. aurum uid biskup. en aðrum .vj. aurum ef hann fer vm annan prest. En ef hann fer þegiande vm hin þriðia þa er hann vtlægr en biskup hafe fe hans allt. En ef prestr uil eigi skripta honum þa seckizl hann .vj. aurum[11] uiðr biskup. En ef maðr ber vræinanda i mat manna þa er firirboðet er at nöyta. þa hafe hann lyrittar eið firir ser ef hann syniar eða fare ullægr. En ef hann kastar[12] sua at mænn sea at villd sinni oc nöyta mænn eigi af. giallde uistir hinum er a tuinnum giolldum eða syni uilia sins lyrittar eiði. eða giallde .vj. aura biskupi. En or utlægum öyri vm þetta mal þa take hin tuin giolld er maten atte aðr en i biskups garð falle.[13]

Vm ferð erkibiskups oc reiðskiota.[14]

44  xliiij. Erkibiskup skal koma i fylki huært a .xij. manaðom huærium nauðsynia laust at ueita monnum þionosto eða þarnast þar reiðu sinnar þeirrar[15] er hann skilldi hafa þa .xij. manaðe. En böndr skolu gera biskupi reiðskiota ross huært er [saðul eða[16] sele [hefir a komet[17] huært sem erkibiskup fer nema armaðr hans late annan uægh[18] bioða. En sa er eigi gerer sua þa giallðe .iij. aura firir öyk huern en .vj. aura firir reiðskiola boðfall. En efmaðr kömr til reiðskiota skiptis oc löynir reiðskiota oc lætr eigi til lutanar koma þa er blaset er til. þa er sem hann hafe ugort.

Vm iarn burð.[19]

45  xlv. Um [þau ein[20] mal skal iarn bera er i lagum eru til skilld. En ef maðr værðr firir ofriki[21] oc nær hann eigi laga vndan förslo þa skal erkibiskup[22] haga sua at hann hafe log. eða löyfa honum ælligr[23] iarnburð eða bröðr at krist kirkiu ef erkibiskup er eigi ner.[24] sua oc ef maðr hefir eigi eiða lið oc þo retta vorn.


Jvfr. Cap. 44. G. 8. 9. 14. 33. B. 10. E. 31. 40. Cap. -15. G. 24. B. 42. 43.


  1. eðr — S.
  2. prests sins — A. S.
  3. urðir — A. S.
  4. er ætt — tilf. A.
  5. Vm oreinændes ato j nauðsyn. vm langafastu — Overskr. B. Ef maðr er staðinn a fiollom — Overskr. A. mgl. S.
  6. uppi — tilf. B.
  7. hefir — S.
  8. er han fær — tilf. S.
  9. æighi — S.
  10. hann — tilf. S.
  11. aurum — mgl. S.
  12. kallar — S.
  13. gangi — A.
  14. Ærkibiskop skal koma. — Overskr. A. mgl. S.
  15. þeirrar — mgl. B.
  16. [ mgl. A.
  17. [ er kommen a — S.
  18. uegð — B.
  19. Overskr. mgl. S.
  20. [ þat æitt — S.
  21. ofriðe — Ac. e. d. (dog i denne rettet af Arne M. til ofrike). S.
  22. annattveggia — tilf. A.
  23. ælligar — mgl. S.
  24. hæima — S.