Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 122.jpg

Fra Wikikilden
Denne siden er korrekturlest
122 Ældre

kemz íbrott í þessarri útlegð. þá böti frændr hans[1] hálfum giölldum eftir hinu fyrsta scilorði ef eigi vinnz hans fé til. Allðri scal oc erfingi selia þær eignir er hann tekr eftir hin útlaga meðan hinn útlagi lifir. en giallda allar lögtegar[2] sculldir af eignum ef eigi er lausafé til.

Um útlegð.

5   Nú kann sá atburðr einnhverr til[3] at geraz at konungr gefr þessum[4] hinum útlaga tandzvist með bönarstað höfðingia eða með einhverium öðrum atburðum. þá scal hann sic svá í frið caupa við konung sem konungs er miscunn til oc böta þann helming bóta er eptir stóð með slícum salastefnum sem scynsamir menn siá at hann megi vel orca. En ef hann vill eigi böta. þá megu frændr hins dauða hefna á honum. þó at hann se sáttr við konung. svá at þeir verði eigi útlægir þó at þeir drepi hann. En þeír sem fé hans varðveittu meðan hann var í utlegð þa greidi honum[5] slíct aptr sem þeir tócu bæði í eignum oc lausafé. fyrir utan landscyldir.

Ef maðr særir mann.

6   Ef maðr særir mann saclausan eða scemmir fullréttis vercum opinberliga. oc fær hinn hemnt sín siðan eða frændr hans fyrr en lögboð komi fyrír hann með fullum vörðzlum. þá er hinn útlægr hvárt sem hann fær bana eða aðrar scammir er fyrri braut friðín nema konungi oc öðrum scynsömum mönnum virðiz aðrír atburðir á þvísa[6] málí. En ef hann kemr boðum fyrir sic með fullum vörðzlum. þá er hann friðheilagr en hinn útlægr er síðan drepr hann. En þó at sá maðr komi í sættir er of sinn vann á saclausum manni. oc vinnr hann enn slict verc annat sinni. oc traustir svá fé sínu eða frændum sínum. oc kemr hann enn boðum fyrir sic. þá taki hinn því at eins[7] sættir at hann vili er sídar var misgört við. þó at hann se friðheilagr við konong. oc bótamaðr þó at hann hemni sín. hvárt sem hinn daur eða lifnar. En öll önnur úbótaverk fari eptir því sem áðr er í lögum mælt.

Ef maðr stendr mann.

7   Nú ef maðr stendr mann hiá konu einni hverri þeírri af (þeim)[8] .vij. er í lögum er scilt at maðr má vega um sectalaust. þá fari þeirra mál eptir (því)[9] sem bóc scýrir. En ef maðr scemmir eina hveria þessarra oc verðr[10] hann borinn máli. oc víll hann engu fyrir svara. þá verðr hvárgi útlagr þó at hinn hefniz þeirrar scammar. Nú höfum ver þessa scipan á gört um manndrápin oc mannhelgina oc scal hon svá lengi[11] standa sem ver siám at bezt samir með hinna vítrastu manna ráði oc þeírra er eptir oss kunnu til at coma.

  1. hans — mgl. c. e.
  2. lögleigðar — c. e.
  3. til — mgl. c, d. e. f.
  4. þessum — mgl. b. f.
  5. I alle Afskrr. hinn, Læsefeil for honum.
  6. at því sama — c. e.
  7. enu — a. b. d. f.
  8. Udeladt i alle Afskrr. aabenbar ved Forglemmelse.
  9. Dette því er i Afskrr. feilagtigt indskudt foran i Linien mellem scilt og at maðr, men mangler her paa det rette Sted.
  10. verði — c. e.
  11. lengr — c.