| Gulathings-Lov | 115 |
með oll[u utlagr. Nu ma eigi hafa] længr læiðangr uti en maðr ha[fi[1] tolf manaða mat hvars.[2]] Nu læyfir styrimaðr manne af [skipi at ganga. þa abyrgisc] hann skip þat allt. En hværr gange af a[t … sekio er … sið …] 303 Nu fara þæir aftr norðr hæim oc [ver …] skirskota a onnur skip ok syna þæim … [þæir hanom[3]] mæira en manaðar mat hvars i t … [þa … k …] hoggva naut tvau firi boanda at … tva firi ku oc sva firi oxa tritu … [þriðia eyri oc lata eptir liggia] houuð oc fötr oc sva huð. þa ero [þeir orseckir ef þeir sva g]era. En ef þæir haua huð a brott [med ser eðr houuð eðr fötr. þa ero þeir] sæckir. En ef aðrer hoggva firi bo[anda þeim … er aðrer hafa] fyrr hoggvit. oc kömr æigi houuð [fram eðr fötr. þa hoggva þe]ir at örsæckiu ef þæir læggía fe [firir. Nu hoggva þeir eigi] sva sem her[4] talit. þa er styrímaðr [seckr .xl. marka. en haseti h]værr at þrim morcum. Nu er þæim [þat kent at þeir hafi hog]gvit annan veg en mællt er þa [ma styrimaðr synia með] lyrictar æiði. fíri sva marga menn [sem hann vill. en ef hann vill eigi] synia firi. þa syni hvær firi sic [lyritar eiði. Nu gengr m]aðr af skipi ok löyuir honum ængi ma[ðr fyrr en scip comi til lun]z þa er hann sæcr þrim morcum. 304 Nu coma [scip heim til lunz þa scal u]pp draga oc hirða ræíða. fa þa sva [marga menn sem þarf or m]anngærð hværri at skip gange upp [við. En ef þeir coma eigi.] gængr þo skip upp þa ero þæir sæckir [hverr þeirra þrim aurum] er boð kom til hus. En ef æigi gængr [scip upp. þa abyrgizst sa scip] þat allt er æigi kömr þar ef þæim [com boð til huss. hvervet]na þess er styrimaðr sker boð. þa [eigu aller þat at bera hvart] sem þæir ero i þæiri skippræiðu eða [eigi. En hverr er þat boð f]ællir þa er hann sæcr at þrimr aurum. [Nu coma menn fimm nottum fyr]r eða fim nottom siðar. þa skolu hvareger [ … rum reiða. en ef meiri] munr værðr þa skolu þæir ræiða [er reiða eigo sva sem t]ala rennr til. Segl skal æigi riua [smærra en i tva luti. en en s]mæra rifi sæckir at þrim morcum. [Sa scal hirða segi er lytr oc] við sæ byr. Nu læggia þæir segl sitt [i kirkio. en ef kirkia su brennr.] þa abyrgizk þæir sialfuer segl sitt.
Brudstykket D.
… fa skuld sina. en siðan er hann rett laus við hann. oc við cono hans. oc við man hans allt. oc huert þeirra við annat. En ef aðrer liosta hann þa a hann rett a honum sem a brytia sinum. En iamdyr skal hann þa at rette sem hann være
- ↑ Saaledes rettet efter Hovedcodex. Papirsafskriften læser nemlig en maðr caopi. uagtet Begyndelsen af det sidste Ord i Mbr. tydelig sees at være ha, og Ordet selv fölgelig hafi. Det folgende tolf er sandsynligviis ogsaa Feilskrift for halfs.
- ↑ Underprikket som utydeligt i Papirsafskr.
- ↑ Udentv. feilagtigt for hava.
- ↑ er — tilf. Papirsafskriften.
